‘Baracchi’ is een prestigieuze koppeltijdrit die tot en met 1990 is verreden. Het is een van de seizoensafsluiters die renners met een beetje najaarsvorm uiterst serieus nemen. De gekoppelde renners hoeven niet in dienst te zijn van dezelfde merkenploeg, en dus laat Chiappano zijn Baronchelli rijden met een van de winnaars van het jaar ervoor: de Zweedse tempobeul Johansson.
Roy Schuiten is immers alles behalve de ultieme tijdrijder van 1974 en 1975, de jaren waarin hij wereldkampioen achtervolging wordt, de GP des Nations op zijn naam schrijft èn ook (in 1974 met Francesco Moser) de Trofeo Baracchi wint. Chiappano beschouwt Schuiten, naar verluidt, als een miskoop en zijn ‘prestatie’ in de GP des Nations lijkt daar ook op te wijzen. De Nederlander besluit de 90 kilometer lange tijdrit als dertiende, met bijna dertien minuten achterstand op winnaar Bernard Hinault.
‘Het ging toen gewoon niet. Ik was veel te nerveus. Ik had last van mijn maag. Mijn benen blokkeerden volledig in die wedstrijd’, verontschuldigt Schuiten zich een paar weken later als hij de vorm weer te pakken heeft. Chiappano’s droomduo wordt slechts derde, achter het Raleigh/MIKO-koppel Hennie Kuiper/Joop Zoetemelk, en achter Roy Schuiten die voor de tweede keer in zijn loopbaan de Trofeo Baracchi wint.
Bronnen: Wieler Revue, Het Vrije Volk, dewielersite.net
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020