Met een komma ertussen: het wielerseizoen 2012 in commentatorpoëzie

Door |maandag 22 oktober 2012|

Maarten Ducrot en Herbert DijkstraHet einde van het wielerseizoen is naadloos overgelopen in het Usada-rapport, de Armstrong-ophef en het einde van de Raboploeg. Wat er op de fiets gebeurde, is ingeruild voor wat eromheen gebeurt. Opdat wij niet vergeten: het wielerseizoen 2012 in commentatorpoëzie.

Wind

In de wind zometeen
Gaat die nog

Nooit meer spinnen

Door |donderdag 26 januari 2012|

U wist het misschien niet, maar het is vandaag Nationale Gedichtendag. Mark de Bruijn speelt voor hetiskoers-dichter en brengt een eh… ode aan het stilstaand fietsen.

Nooit meer spinnen

Waar de toeclip nog bestaat
net als de schreeuw van de kampcommandant
hippe halve nicht in achterafzaaltje
die nog nooit een kassei in de

Met je benen door de boter: het wielerseizoen 2011 in commentatorpoëzie

Door |vrijdag 28 oktober 2011|

De wielerkalender 2011 is omgeslagen. Weggekruist. Als terugblik: geëxtraheerde quotes uit het commentaar van Smeets, Ducrot, Dijkstra, Schotte en Vannieuwkerke, die op zichzelf staand soms niets minder dan poëzie zijn. Af en toe tekenen ze een in onze herinneringen gegrift moment, dan weer vangen ze juist de alledaagsheid van de koers in een paar woorden.

Omloop

Tourgedicht 13 juli

Door |dinsdag 13 juli 2010|

ja jongen laat u maar eens goed gaan
ge moet dat er durven afhuilen
gele trui gele koorts
en dat iedereen dat
dan weer gezien heeft
offdays zijn genadeloos
offdays zijn genadeloos
heerlijk dramatisch entertainment
en nu maar hopen dat dat
niet besmettelijk is
dat zou echt verschleckkelijk zijn
ja een flauwe woordspeling
moet kunnen
mannen onder elkaar

Tourgedicht: Klein Kind

Door |donderdag 8 juli 2010|

rennen, springen, vliegen,
duiken, vallen en weer doorgaan
ja, zo leek het wel de afgelopen dagen
maar vandaag heerlijk biljartvlak
wie vandaag viel, lijdt aan epilepsie
zoals die fiets van cavendish
wat een klein kind
als een gefrustreerde tennisser
je raket op de grond gooien
je moet tegen je verlies kunnen
zei mijn opa altijd
niet dat hij een spurter was
hing zijn fiets op z’n 79e aan de haak
zie ik die

Tourgedicht: Als ie maar geen wielrenner wordt

Door |woensdag 7 juli 2010|

Als alle middelen zijn opgebruikt

Een vette godverdomme
Lichaam kaput
Geest total loss

Als de kaakspieren in een kramp trekken

Het voorhoofd een Scaniaflex
Zichtbaar afzien
Door de muur

Als vechten tot de dood doodgewoon lijkt

Flair of charme thuisgelaten
De dag verwensen
Stampen ‘till the end

Als la forza di volontà niet lyrisch meer lijkt

Aanroep dan de goden
In bocca al lupo!

Auteur: Joost Houtman (B)