Het was puffen, tandenknarsen, plafonneren. Adem inhouden, snakken naar een zuchtje adem, geen tijd hebben om op adem te komen, creperen. Lachen, brullen, bulderlachen. Gibberen en beven, nooit tijd om te anticiperen. Nee, het was geen pretje op het puntje van de bank.
Ze zeggen weleens dat wielrennen de hardste en meest veeleisende stiel is. Geen serieus mens die dat na
Vandaag staat Parijs-Roubaix op het programma. Hierbij een handige twitterlist door @cyclingdata. U kunt uzelf natuurlijk ook eenvoudig abonneren op de lijst van een wedstrijd naar keuze!
Voorbeschouwing via wielerflits en de statistieken via procyclingstats.
Kijk hier voor alle tweets van de renners vlak voor de start van Parijs-Roubaix en hun tweets straks na de finish.
13 juli 2013, Lyon. Het moet er verschrikkelijk warm zijn geweest die dag. De laatste kilometers stonden de mensen meer dan vijf rijen dik tegen elkaar aan geplakt. Het rook er naar zomer, zweet en chauvinisme, een Fransman reed voorop. Journalisten van dezelfde komaf verkneukelden zich al: dat werden prachtige koppen op hun Quatorze Juillet! En ook voor ons Nederlanders
Om maar met de deur in huis te vallen: Parijs-Roubaix mag geen Parijs-Roubaix genoemd worden. Het is Compiègne-Roubaix.
De deur waarmee ik zojuist in huis viel is van Rotterdamse makelij, het huis staat in de Picardie. Wat preciezer: mijn vader komt uit Rotterdam, mijn moeder uit een gehucht onder (topografisch gezien bóven) de rook van Compiègne.
Ik ben zeer trots op de
De Koppenberg? Nee, daar gaat de Gitane van Bernard Hinault niet aan beginnen. Zo’n hoop kasseien heeft niks met wielrennen te maken. Ik ben toch geen circusartiest, roept de Breton die elk jaar een dikke streep zet door de Ronde van Vlaanderen. Daar heeft hij geen bedenktijd
Velodrome Roubaix. Foto M. Sargentini
Op mijn kalender staat een kruisje bij de tweede zondag van april. Het kruisje is een ritueel, als een bordje met ‘do not disturb’ dat al sinds januari om deze zondag hangt en familieleden en vrienden moet ontmoedigen om op die dag iets