Waar het ruikt naar witting (gedroogde wijting voor de niet-Westvlamingen), hamburger en braadworst, waar ‘Rodania’ tot vervelenstoe in onze oren weergalmt. Daar vind je ze. De mannen (en vrouwen) op hun houten stoeltje. Krijt als balpen, sigarendoos als kassa, een uiterst eenvoudige tafel als schildersezel, een met krijtverf geschilderd houten plank als schilderdoek.
De ‘boekmoakers’.
Vlaamser kan niet, speeksel en vod in
Ik kan, na mijn eerste ritje op Franse bodem, nog net naar de zwembaddouche wankelen. Met mijn fietskleding aan koel ik af onder de koude straal, terwijl de overige campinggasten me meewarig aankijken. Rare vent. Met deze temperatuur fietsen. Ik ben volkomen naar de gallemiezen gedraaid. Combinatie van zon, woedende mistralwind en
Lotto-Jumbo (Nederlandse wielerploeg zonder winstoogmerk) zoekt een Italiaan. Het blijkt een al even heikele klus als de zoektocht naar een Roemeen in de buurt van een voetbalstadion. En dus steek ik geheel onbaatzuchtig, nog belangelozer en ook gewoon gul een handje toe door als niet-erkend headhunter organisch te werk te gaan. Zwezerik, schildklier en hart zijn niet te
´Dit gaat de zwaarste dag uit mijn carrière worden’ (Helden Online)
Een heerlijke longread van Helden Online, met Tom Dumoulin uiteraard in de hoofdrol. De Limburger blikt vooruit op de loodzware rit van vandaag én zijn toekomst als ronderenner. Negende of tiende worden in de Tour? Mwoa. Dan wint hij liever twee extra tijdritten.
Terwijl Tom Dumoulin gisteren een knappe overwinning boekte in de Vuelta en daarmee de leiderstrui weer overnam, hadden we in Stabroek problemen van een hele andere orde. Hoe krijg je een Citroën C1 van krap 1000 kilo uit een diepe greppel in het maïsveld? Om het kleine autootje heen een boel sterke mannen die opgeteld genoeg vermogen moeten kunnen leveren
Het achterwiel van mijn fiets draaide nog. Gek dat je juist dat soort dingen ziet op zo’n moment. Ik kwam moeizaam overeind. Nu pas voelde ik de brandende pijn aan mijn knieën en handen. Even verderop lag een vrouw. Mijn vriendjes stonden in een halve kring om haar heen. Ze bewoog niet meer. Haar rok was een stukje omhoog geschoven,