Udo Bölts (10 augustus 1966)
Veertien jaar stond Udo Bölts aan de top van het internationale wielerpeloton. Nu, nauwelijks acht jaar na zijn pensionering, rest er van hem nog slechts één zin die in de collectieve herinnering staat geëtst.
“Quäl Dich, Du Sau!”
Hij heeft het er zelf naar
Thorwald Veneberg (16 oktober 1977)
De camera van de NOS zoomt in op een Ikea-tafel met plastic koffiebekertjes met suikerzakjes en roerstaafjes erin. Een whiteboard met van die zwarte stiften ernaast. Hoogpolig tapijt waarover je geluidloos van kamer naar kamer kunt schuifelen. In de nieuwe habitat van Thorwald
Alberto Fernandez Blanco (15 januari 1955)
Zes maanden eerder had Alberto Fernandez Blanco zijn oude Renault 5 ingeruild voor een nieuwer model. Hij had het verdiend: de klimmer uit Cantabrië was in een paar jaar tijd uitgegroeid tot een van de beste klimmers van zijn
Jérémy Honorez (23 juni 1987)
De wereld leert Jeremy Honorez kennen als een man voor wie er niet zoiets bestaat als angst. Het is het voorjaar van 2009 en opeens duikt er op de E42 in de buurt van Doornik een jongen op een racefiets op.
Alex Zülle (5 juli 1968)
Zo af en toe wurmt het verleden zich krachtig het heden binnen. Bijvoorbeeld wanneer Bernard Hinault in een overhemd met korte mouwtjes op een Tourpodium staat te blaken van gezondheid en je denkt dat hij zó op de fiets zou kunnen stappen om de nek van Greg Lemond ergens bovenop een Alpencol om te draaien.
Je geheugen
Kenneth Mercken (24 augustus 1976)
De kleine Kenneth Mercken groeit op tussen de frames, de geur van geoliede benen en rondemissen. Hij is altijd wel bij een wedstrijdje te vinden, het gezin Mercken is een koersfamilie par excellence. Mathieu, Kenneths vader, had zo ontzettend graag coureur willen