Mikel Zarrabeitia
Het was rotweer in Abadino, al sinds ver voor de jaarwisseling woeien de regenflarden langs de ruiten van de cafés rond het dorpsplein. Het was eigenlijk al zo sinds Mikel Zarrabeitia, de held van het dorp, zijn afscheid had afgekondigd. En toen was het nog
Pello Ruiz Cabestany (13 maart 1962)
Ooit reed Pello Ruiz Cabestany alleen op de baan, dat vond hij nou eenmaal leuk. Lekker overdekt, lekker overzichtelijk. Baanrenners zijn de luxepaarden van de koers. En Pello was een luxepaard.
Hij hield van fietsen, zoals hij van wel
Laudelino Cubino (de afgebeelde renner) won bergritten in Tour, Giro en ook Vuelta. Zijn beste eindklassering in de Ronde van Spanje is een derde plaats, in 1993 achter Tony Rominger en Alex Zülle. Dat jaar rijdt de klimmer voor Amaya, de
Roberto Heras (21 februari 1974)
Roberto Heras is het niet gewend om tweede te worden. Hij werd wel eens derde, vierde ook wel, en een enkele keer vijfde. Maar tweede? Zelden.
Ja, één keertje in de Vuelta van 2002, achter een vliegende Aitor Gonzalez, in wiens buurt men
Alessio Galletti (26 maart 1968)
Als Alessio Galletti op 15 juni 2005 van start gaat in de Subida al Naranco, weet hij dat hij de wedstrijd vermoedelijk niet zal winnen. 37 is hij en in de indian summer van zijn carrière is het ongemerkt volop herfst geworden.
Jonathan ‘Jock’ Boyer (8 oktober 1955)
Het is de zomer van 2006 als in de werkplaats van een kleine fietsenwinkel in Carmel, Californie de telefoon gaat. Jonathan Boyer neemt op. Aan de andere kant van de lijn klinkt een stem die hij herkent. Het is Tom Ritchey,