De eerste man op de maan

Foto: de Wielersite

Hij werd gedragen. Hij had een zonnebril op. Hij huilde. Ik had nog nooit een huilende man gezien.

Op de wielerbaan van Vincennes werd Jan Janssen op de schouders genomen. Hij had de Tour de France gewonnen. Het was 21 juli 1968. Ik was acht jaar oud. Van wielrennen had ik tot die dag geen weet.

Mijn vader werkte bij de Shell, op het kantoor in Pernis. Daarnaast verzorgde hij in de avonduren de boekhouding van de Firma Jansen in Rotterdam, een handelsonderneming in witgoed, radio’s en televisies. De zwart-wit televisie (Philips) in onze woonkamer was een geschenk van mijnheer Jansen, een betaling in natura. De televisie had een lichtbruine houten kast en een grijsgroen bol glazen beeldscherm. Hij deed er een paar minuten over om op te warmen. Op die televisie zag ik dat Jan Janssen de Tour de France had gewonnen. Hij werd omstuwd door een grote grijze menigte. Supporters? Verzorgers? Verslaggevers? Blijdschap, emotie.

Ik was pas acht, maar ik was wakker geschud uit mijn onbezorgde, koersloze bestaan. Gewekt door Jan Janssen.

Nu wist ik van wielrennen en in de jaren die volgden werd mijn interesse groter. In de Nieuwe Rotterdamsche Courant verslond ik de verslagen van alle wedstrijden. Ik spelde de uitslagen. Aan plakboeken deed ik niet. Dat vond ik geklieder. Gedoe. Ik onthield het gewoon.

Het was het tijdperk van Eddy Merckx, maar ik was fan van Roger de Vlaeminck. Waarom? Geen idee. Dat vond ik gewoon een stoere kerel. Een mooie kop, met mooie bakkebaarden. Die wilde ik later ook.

En toen kwam Hennie Kuiper en is de koerskoorts nooit meer overgegaan. De overschaduwde overwinning op de Olympische Spelen van München, de WK-winst drie jaar later in Yvoir. Hennie Kuiper was mijn held.

20 juli 1969. Het is nacht. Mijn vader heeft me wakker gemaakt en nu zitten we bij de zwart-wit televisie. Henk Terlingen (Apollo Henkie) en Chriet Titulaer doen verslag. Mijn vader maakt dia’s van de uitzending. Weer een historische gebeurtenis. De eerste man op de maan.

Jan Janssen was mijn eerste man op de maan.