Waar Mooie Mario wielertenues aantrok met keizer- en tijgerprints, koos Joop voor iets wat volgens mij nog nooit iemand had gedaan: gele boordjes. Het was 1981, het jaar nadat ‘de eeuwige tweede’ eindelijk de Tour de France had gewonnen. Net als in 1980 kwam Zoetemelk uit voor de TI Raleigh Creda-ploeg van Peter Post. Wiens idee het was weet ik niet maar ineens waren daar, gedurende het seizoen, aan zowel de kraag als de mouwtjes extra gele boordjes. Geel, ter herinnering aan Joops grootste overwinning. Heel normaal toch? De wielertruien van oud-wereldkampioenen worden immers ook opgeleukt met regenboogboordjes.
Bekender dan de gele boordjes is Zoetemelks gele onderbroek, waarover Raleigh-verzorger Ruud Bakker in diverse boeken en artikelen vertelt. Direct na zijn Tourzege, en voorafgaand aan een receptie, kleedde Zoetemelk zich om in een kamer boven een Parijs’ restaurant. Ogenschijnlijk achteloos gooit hij zijn gele trui uit het raam waar het hebbeding door fans aan stukken wordt gescheurd. Uit zijn tas haalt hij vervolgens schone kleren waaronder uiteraard een onderbroek. Een gele onderbroek.
1981 werd voor Zoetemelk geen topjaar, hoewel een vierde plaats in het eindklassement van de Tour de France niet verkeerd was. Zijn matige presteren weet hij aan de diverse festiviteiten na zijn Tourzege, in de tweede helft van 1980. Jezelf gele boordjes aanmeten en een gele onderbroek aantrekken is toch een beetje de goden verzoeken. Maar daarover sprak Zoetemelk niet. In Wielerexpress 2005 deed Jan Zomer een poging achter het waarom van de gele broek te komen. Zoetemelks reactie is typerend. ‘Pffff, tja, hoe ik aan die gele onderbroek gekomen ben?…’
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020