Oh, en er komen ook wielrenners. Ja, hele echte. Met van die iele armpjes en gladgeschoren benen. Strakke koppies, zonnebrillen, helmen. En onder een aantal van die helmen zitten dus Hollandse koppies. En wat gaan die Hollanders eigenlijk doen, deze Tour? Ik vond gisteren een notitieboekje met krabbels uit de Tour van 2012. Bovenaan een van die pagina’s staat ‘De Rabo faalt’. Ik weet nog dat ik die aantekeningen zat te maken, tijdens een uitzending van de Avondetappe. Demart had drie ploegleiders aan zijn tafeltje zitten: Erik Breukink van de Raboploeg, Daan Luijkx van Vacansoleil en Iwan Spekenbrink van Argos-Shimano. Wat mijn pen erover opschreef? Nou, dit bijvoorbeeld: ‘Je wilt top-10, denkt dat te kunnen, zegt dat ook hardop. Dan moet je die plek dus ook opeisen in dat peloton. Bij Wiggo, Evans en Nibali gaan rijden. En als je dat niet durft of als je dat niet lukt…’ Even verderop in m’n notitieblok krabbelt mijn pen iets over Breukink die in NUSport blijkbaar iets heeft gezegd over omschakelingen, en dat die volgens hem voor Bauke niet zo problematisch zijn. Volgens jou, schrijft mijn pen dan. Mán, dat zou je gewoon moeten wéten, als ploegleider. En impliceert de Breuk hier nu eigenlijk ook dat anderen – Gesink? – meer moeite hebben met omschakelen? Doe daar dan verdomme wat mee!
Ja ja, mijn pen was niet mals, in dat laatste jaar van de Raboploeg.
Blijkbaar heb ik tussendoor ook nog even naar Tour du Jour gekeken, want ineens gaat mijn pen door over Michael Boogerd. In de afdaling durfde Johnny Hoogerland het wiel van meesterdaler Nibali niet te pakken en Boogerd begrijpt daar zo weinig van dat de krullen op z’n hoofd ervan beginnen te schudden: ‘Ik zorgde er altijd voor achter een goede daler te zitten en dan hield ik dat wiel, kon me niet schelen hoe!’
Nee, vervolgt mijn pen in 2012, het gaat om mentaliteit. Zo’n jochie als Thibaut Pinot, die laat zich toch ook niet intimideren? Als je ploeg uit te veel bedeesde mannen bestaat, kun je er maar beter voor zorgen dat je een hondsbrutale ploegleider hebt. Zo eentje die zijn hand niet omdraait voor een beetje gegodver op z’n tijd.
Ik ben benieuwd wat mijn pen er deze Tour van vindt, als alle toeters en bellen de stad weer hebben verlaten.
Favoriete wielerboeken:
- Het pontje van Amerongen - 09/05/2016
- Kampioenenzweet, kampioenenoren - 05/02/2016
- Een rondje met Joop - 03/12/2015