LeTour_MAPRenners maken de koers, maar een bevlogen parcoursbouwer kan een handje helpen om van de wedstrijd een spektakel te maken. Jean-François Pescheux doet alvast een moedige poging. Hij tekende het parcours van de 101ste Tour de France uit tot een prachtig speelbord. Op alle plekken waar de weg omhoog of omlaag gaat, vol gaten zit of de wind vrij spel heeft kan een actiekaart worden gespeeld. Er ligt een stapel klaar, en als de voortekenen niet bedriegen is een flink aantal renners bereid die te trekken.

Waar kan het verschil straks worden gemaakt? Hetiskoers! Keek eens goed in het Rondeboek.


Luik-Bastenaken-Luik in Yorkshire
Proloog en ploegentijdrit zijn vervangen door een openingsweekend voor klassiekerrenners met in de rit van zondag liefst negen gecategoriseerde hellingen. Een Luik-Bastenaken-Luik in Yorkshire, het is weer eens wat anders. Volgend jaar zal de eerste bolletjestrui immers op de van Brienenoordbrug worden betwist.

Woensdag gehaktdag
Houd uw woensdagmiddagen vrij! Op 9 juli gaat de rit over de kasseien naar Arenberg. Op de laatste woensdag in de Pyreneeën wordt een bergetappe naar Pla d’Adet verreden van slechts 124 kilometer. Korte bergetappes zijn de nieuwe Koninginneritten.
Woensdag 16 juli dan? De renners hebben een dagje mogen rusten na tien (!) dagen non-stop ritten-in-lijn en krijgen een venijnige finale met de afdaling tot aan de finishlijn in Oyonnax. Wie Sagan kan volgen komt een heel eind deze Tour.

Finish bergop
Krekels, vlooien en andere springbeestjes krioelen straks in de Vogezen onderaan de slotklim in Gérardmer en twee dagen later op de Planche des Belles Filles. Op Chamrousse, Risoul, Pla d’Adet en Hautacam wappert het finishdoek in de ijle berglucht en is het aan de echte klimmers. Avonturiers van het type Anthony Charteau hoeven hun constructeur niet te vragen om een bolletjesframe te spuiten.

De kunst van het koersen
Als Contador en Nibali het bergop niet voor elkaar krijgen om verschillen te maken kunnen zij het allicht eens in de afdalingen proberen. Bijvoorbeeld vanaf de top van de Port de Balès, aan het eind van etappe zestien. Een verrassingsaanval met waaiers zou geen verrassing zijn wanneer die in rit zes plaatsvindt op de D30 bij Bouvancourt. Daar ligt een kaarsrechte weg door vlak en open terrein op dertig kilometer van de finish.
Maar waaiers komen nooit op bestelling.

Wie zich niet durft te smijten en het moet hebben van lange tijdritten en treintjes bergop treft dit jaar in Pescheux een lastige opponent. Pas op de zaterdagse rit van het slotweekend geeft hij de renners eindelijk eens de gelegenheid om, met het hoofd gericht naar het asfalt, solo tegen hun horloge te rijden. Op alle andere dagen kan er gekoerst worden vanaf het moment dat de vlag naar beneden gaat, dus ook in de laatste rit. Als alle conventies sneuvelen wordt de slotdag in Parijs een definitieve afrekening met de Champagne-etappe, en kan de Tourwinnaar worden gekroond als sterkste gooi- en smijtcoureur na een criterium in Parijs. Hoe toepasselijk zou dat zijn?

Het kermisrondje is zoals ieder jaar ingetekend. Maar de renners maken de koers.

Het belooft een fantastische Tour te worden.

Martijn Sargentini