Eenzelfde nieuwswaarde heeft, zo vind ik, het nieuws waar de Volkskrant dit weekend mee uitpakt. Rabobank was, volgens het artikel, geen haar beter dan al die andere professionele wielerploegen. Ook onze nationale trots zocht de grenzen op in een schimmig dopingspel. Een spel, dat vanaf het eerste moment dat er gefietst wordt, verweven is met de sport. Aan het oog ontrokken van de naïeve wielervolger, speelden de keurige schoonzonen van de bank het spelletje mee. Ze blijken dus minder ideaal te zijn dan ze ons altijd lieten voorkomen.
Echt geschokt ben ik niet.
Het nieuws bevestigt maar weer eens dat wielrennen net een show van Hans Klok is. Geweldig om naar te kijken, maar je houdt er altijd rekening mee dat je zwaar belazerd wordt. Zeven tourzeges van ‘The Boss’, het superjaar van Flip, het Vlaamse machtsvertoon van Tommeke, Boogerd op La Plagne en de supersolo’s van Fabian Cancellara. Het zijn de mooie schaarsgeklede meiden die met knetterend vuurwerk uit een doos springen. De vlijmscherpe zwaarden ten spijt. Fantastische show, maar je weet dat je slechts een heel klein deel te zien krijgt. De glimmende buitenkant, een eendimensionaal beeld. Naar wat zich daarachter afspeelt, kunnen we slechts gissen.
Persoonlijk heb ik er niets op tegen om naar een illusie te kijken. Mits deze maar goed wordt uitgevoerd. Het opzichtige prutswerk van mannen als Ricardo Riccò, Stefan Schumacher en Bernhard Kohl was in dat opzicht een aanfluiting. Van een illusie was geen sprake meer. Als Hans Klok zijn trucs zo uit zou voeren, zou hij weggehoond worden door zijn publiek.
Die met het wielrennen vergroeide zweem van bedrog, vind ik fascinerend. Het maakt de sport tot wat hij is. Wat is er nou leuker dan te discussiëren over de dokter van Flip, de vermeende elektromotor van Cancellara en de som geld die Vino ‘uitleende’ aan Kolobnev. Wat is er nou spannender dan met z’n allen tot 02.00 uur in de nacht op te blijven, nieuwsgierig naar de onthullingen van #wagendorpgate. Voor mij maakt dat element wielrennen tot de mooiste sport die er bestaat. Synoniem van het echte leven.
Het nieuws in de Volkskrant kwam op mij over als een illusionist die aan het publiek gaat bekennen dat hij ze gefopt heeft en vervolgens zijn trucjes uit gaat leggen. Daarna is er natuurlijk geen reet meer aan. Noem het onethisch verantwoord, de kop in het zand steken of wat dan ook, maar ik hoef niet te weten of en hoe ik voor de gek gehouden word. En al helemaal niet als dat inmiddels al weer jaren geleden is.
Ik houd de illusie graag in stand!
- Een spannend avontuur op de flanken van de Keutenberg - 13/04/2023
- De Zonnestraal: Jean-Pierre Monseré en de herinnering - 15/03/2023
- Koers of voetbal? - 23/06/2021