Elfstedentocht of….De GP Wielerrevue

Het waren memorabele klassiekers, zoals:

• Holland Venetië tocht
• De 100 van Earnewald
• Westland Marathon
• Noorder Rondritten
• Oldambtrit
• Noordwesthoekrit
• Rottemerentocht
• Driedaagse van Ankeveen
• Veluwemeertocht
• en de mooiste van allemaal De Elfstedentocht.

Legendarische klassiekers, met fenomenale winnaars!!!

1986, Ik had dat jaar al een aantal marathons gewonnen op kunstijs. De meest betoverende overwinning was de finale van de Heineken schaatszesdaagse, in Thialf. Ja, ja, in het mooie Heerenveen, ik vergeet het never nooit niet meer!!!

Ik citeer Ron Couwenhoven, het geniale brein achter de populariteit van het marathonschaatsen, met een stuk uit de krant van toen;

Gert Jakobs, kon niet alleen ongenadig hard op de racefiets rijden, hij kon dat ook op het ijs.
Hij was een prima schaatsenrijder, en had een marathonlicentie bij de A rijders.
Hij schaatste in dat seizoen 1985 -1986 net als Evert van Benthem en Co Gilling voor het Amsterdamse diamantairshuis Holshuijsen Stoeltie.
En dat hij ongenadig hard kon rijden op de smalle ijzers, toonde hij, bij de allereerste race, die in het najaar van 1986 in het net overdekte ijsstadion Thialf, in Heerenveen werd gehouden.
Er zaten die dag meer dan 10.000 toeschouwers op de stampvolle tribunes, nog nooit, nog NOOIT waren er zoveel enthousiaste supporters, bij een schaatsmarathon geweest.
Ze waren natuurlijk vooral nieuwsgierig naar de eerste overdekte 400 meter ijsbaan in Nederland, maar ze kregen van Gert Jakobs, ook gelijk een bijzonder spektakel voorgeschoteld.

Toen Gert de hal binnenkwam en al die mensen zag, veranderde er iets in hem.
Hij keek maar even om zich heen, en zei: Zo, vandaag gaat het gebeuren.
Hij trok zich terug, en pas bij de start dook hij weer op, en HOE!!!
Jakobs cirkelde, twee keer, als een opgevoerde brommer, om het hele veld heen, en reed zoals de traditie dat wilde, de laatste ronden van de wedstrijd, alleen langs de juichende mensenmassa, handjes omhoog.
Alle andere rijders waren al van de piste gehaald.
Negen maanden eerder beleefde hij ongetwijfeld de grootste kater uit zijn carrière, als sportman.

Op Woensdag 26 Februari werd de veertiende Elfstedentocht gereden.
Gert kwam naar Leeuwarden, en reed met Co Gilling het eerste stuk van het traject naar Sneek en Sloten, dat in de duisternis moest worden afgewerkt.

Super gemotiveerd keerde hij terug in het Oranjehotel, voor mij, hoorde hij, bij het groepje favorieten.
Maar er was een probleem:
Op woensdag 26 Februari moest hij ook zijn debuut voor de SKALA wielerploeg maken, in de Grote prijs Wielerrevue, die deze dag in de Achterhoek werd gehouden.

Wat moet ik nou,? Zei hij, ja nondejuuuu rijen nondejuuu stamelde ik.
Hij kon natuurlijk niet zonder meer weg blijven bij zijn nieuwe wielerploeg, en plompverloren in de Elfstedentocht starten.

Ik bel Hennie Liebregts wel zei ik.
Maar eerst pleegde ik een telefoontje met Fred Stoeltie, de schaatssponsor van Gert.

Ik legde hem het probleem voor en vroeg,: “Vind” je het goed dat hij in een Skala trui schaatst. Natuurlijk zei Fred, Daar heb ik helemaal geen probleem mee.

Hennie Liebregts, kende ik al lang uit het wielrennen.
Kan je Gert vrij geven voor de Elfstedentocht Hennie? Vroeg ik.
Hij kan met Skala kleding rijden, en hij behoort tot de groep favorieten.
Als je toestemming geeft, levert dat onmiddellijk een smak publiciteit, voor Skala op, want het hele land is met de TOCHT bezig, en niet met de Grote Prijs Wieler Revue.

Tja zei Hennie daar kan ik geen beslissing over nemen, dat moet Roger Swerts doen, die is de ploegleider.
Dus de voormalige meesterknecht van Eddy Merckx gebeld, …. Zelfde verhaal.
Laat hem schaatsen.De hele Nederlandse pers zal er over schrijven zei ik tegen de Belg.
Het vriest dat het kraakt, en in die koers in de Achterhoek, zal Gert onder deze omstandigheden absoluut geen motivatie hebben, om er wat van te maken.

Dan had hij géén profcontract, bij ons moeten tekenen.
Hij MOET naar ’s Heerenberg komen. Aldus Swerts.

Mistroostig gooide Jakobs zijn schaatsen in zijn tas, zijn skinpak stopte hij erin, zijn skibril, zijn muts en nog wat van die onmisbare zaken voor een race over natuurijs.

En daar ging ie…. Moraal volledig naar de kloten om het maar eens populair te zeggen.
Terwijl Evert van Benthem om tien uur “sochtends in het Noorden van Friesland voor een multimiljoenenpubliek bezig was, zich onsterfelijk te maken, trok Gert Jakobs in ‘sHeerenberg een dikke lange koersbroek, twee truien, en een wollen muts aan.
Plus een paar gewatteerde handschoenen.
Het vroor de gehele dag, vier tot vijf graden.

De wegen in de Achterhoek lagen er totaal verlaten bij.
Iedere sportliefhebber zat ademloos voor de televisie en dat waren er deze dag ruim elf miljoen.

Het peloton had deze dag géén beveiliging nodig op de kruispunten.

Er was gewoon geen verkeer.
Niemand had onder deze omstandigheden trek om te koersen.

Roger Swerts kon tien man laten starten.
De tien andere mannen van zijn Skala team zaten thuis, ongetwijfeld comfortabel naar de Elfstedentocht te kijken.
En Jakobs???
Die moest steeds weer vragen beantwoorden die allerlei renners op hem afvuurden, en die steeds hetzelfde waren:

Gert wat doe jij hier in godsnaam?
Moet jij nondejuuu de Elfstedentocht niet schaatsen.

Het werd de meest slechte dag uit mijn leven!
Al die voorvallen, mooi en minder mooi, die je meemaakt, maken je eigenlijk alléén maar beter.
Je hebt dan véél meer aan de slechte zaken, want daar moet je tegen knokken.
En waar je tegen moet knokken, dat brengt je weer vooruit.

#derrrannn