Foto Dick Elbers
Espresso | Haat en nijd tussen de ‘polentoni’ en de ’terroni’
Vandaag start de etappe in het Piëmontese plaatsje Biella, waar één van de favoriete gerechten de polenta concia is. In dit deel van Italië eten ze sowieso graag polenta als vervanger van pasta. Het leverde de Noord-Italiaan zelfs de geuzennaam ‘polentone’ (polenta-eter) op, wat het antwoord van de zuideling was op de naar hem vaak denigrerend gebruikte term ’terrone’.
Dat het niet altijd botert tussen de Italianen van onder Rome met die uit het noorden is zacht uitgedrukt. In het zuiden voelen ze zich achtergesteld ten opzichte van hun rijke landgenoten in Piëmonte, Lombardije en Veneto, terwijl er daar mensen zijn die liever een afsplitsing zouden zien tussen de twee.
Sinds de Risorgimento, de Italiaanse eenwording, in 1860 zijn de verhoudingen in het land scheef gegroeid. Alle macht en industrie vestigde zich in steden als Milaan, Turijn en Rome, terwijl Napels, Sicilië en Sardinië nagenoeg met lege handen achterbleven en dat leverde onderlinge haat en nijd op.
Die kwam misschien nog wel het duidelijkst tot uiting in het verkeer. Tot 1999 stond de provinciecode vermeld op het Italiaanse nummerbord. Geregeld kwam het voor dat een Italiaan zijn raampje naar beneden draaide om een landgenoot uit het andere deel van het land de huid vol te schelden, met gevaarlijke verkeerssituaties tot gevolg. Tegenwoordig staat die code er niet meer standaard op, maar sommige Italianen kunnen het toch niet laten hun regionale trots tot uiting te brengen in hun nummerbord en laten de klassieke code aan de zijkant toevoegen.
Foto Dick Elbers