“Zou je eens wat kleding willen testen?”, werd mij gevraagd.
“Ja hoor, laat maar doorkomen.”
Het ging om kleding van Banana Cycling, een jong Nederlands wielerkledingmerk, met een nu nog beperkte collectie. Die omvat drie verschillende shirts en één broek. Zomerspul, dus korte mouwen en pijpen. Ik testte de broek en één van de shirts: de Aero Black. Met een prijs van 125 euro voor het shirt en 155 euro voor de broek positioneert Banana zich in het hogere marktsegment. Daar mag je dus wat van verwachten.
Nu ben ik zelf wat wielerkleding betreft enigszins ambivalent. Het moet vooral goed passen. En niet alleen om mijn lijf, maar ook bij elkaar en bij de kleuren van mijn fiets. Anderzijds ben ik een beetje een krent. Shirtjes koop ik eigenlijk nauwelijks en ik rij, zeker in de winter, altijd in één van mijn vele lelijke oude shirts rond. Jasje erover, dan zie je er niks van. In de lente en de zomer moet mijn shirt echter aan verschillende vorm- en functie-eisen voldoen: ten eerste (vorm) moet het mooi zijn. Een mooi shirt geeft zelfvertrouwen. Ten tweede (functie) draag ik het liefst shirts waarvan de rits helemaal open kan en die in bepaalde omstandigheden (in het bos, ’s avonds) vooral goed zichtbaar zijn. Dat laatste leidt tot een lastig dilemma, want zichtbaarheid (veiligheid) vind ik belangrijk, maar felle kleuren vind ik meestal lelijk. Het liefst draag ik overwegend zwart, maar dat is niet altijd praktisch. Niet in de bossen, niet in de warme Mediterrane zon.
Op broeken bezuinig ik niet. Die moeten gewoon goed passen, lekker zitten, niet in het kruis schrijnen, ook niet na een dag ploeteren in regen en wind. En kwaliteit heeft zijn prijs. Ik heb graag een stevige zeem en niet al te lange pijpen. En een broek hoort onder alle omstandigheden zwart te zijn. Vind ik.
Banana stelt me niet teleur. Laat ik met de broek beginnen. Die zit geweldig, heeft een fijne, stevige zeem en prettige, zachte schouderbanden. De matte zwarte stof geeft de broek een sjieke uitstraling. Minpuntje: ik vind de pijpen wat lang (kwestie van smaak), en de uiteinden van de pijpen sluiten alleen fietsend strak aan om mijn benen. Maar misschien ligt dat aan mijn benen en wordt het tijd voor wat krachttraining.
Het shirt dan. Ook dat zit prima, en ook hier weer die matzwarte, sjieke uitstraling. Het shirt sluit heerlijk aan om het hele bovenlijf, maar dat zal deels te maken hebben met mijn goddelijke, strakke, gespierde torso… Het shirt heeft een rits tot beneden, prima. Met een subtiel paarsblauw tochtstripje. Eén van de zakken achterop is in datzelfde kekke paarsblauw. Ik vind dat een mooi detail. Achterop ook nog een zakje met een rits. Kan handig zijn, al weet ik niet waarvoor.
Dan de praktijk. Ik heb nu drie keer twee uur met het setje gefietst. De broek bevalt prima, al kan ik nog niet veel zeggen over het comfort van de broek na zes uur bikkelen. Ik heb daar echter alle vertrouwen in. Het shirt zit heerlijk, kruipt niet op, en ademt uitstekend. Een topshirt. De mooie letters en het fraaie logo, een gestileerde B in de vorm van een racefietsstuur, maken het geheel af. Zwarte sokken eronder, zwarte schoenen, eventueel zwarte arm- en beenstukken en gaan met die Banana!
Tenslotte nog een tip voor potentiële kopers: de maattabel op de Banana-site luistert bijzonder nauw. Meet jezelf goed op en voorkom daarmee dat je een te klein shirt koopt. Dat is zo’n gedoe met terugsturen en opnieuw bestellen.
Wie 125 euro voor een shirt wil neertellen (ik ben daar te krenterig voor) koopt een schitterend shirt bij Banana. En ook voor de broek geldt: kwaliteit heeft een prijs.
- Getest: Sigma ROX 12.1 EVO fietscomputer - 24/10/2023
- Boekrecensie: Opgeladen! - 10/09/2023
- Koerslandschappen 8: Tussen Ieper en Wevelgem - 25/03/2023
Shirt en broek
Vanaf 125,-
Pros
- Pasvorm
Cons
- Prijs
Geef een reactie