Elk jaar in Nokere een wielerwedstrijd organiseren. Dat stelt sportvereniging ’t Levende Sport zich in 1944 ten doel, lees ik op krist.be/nk. Zo gezegd zo gedaan en ‘Nokere Koerse’ is geboren. Nou ja, de kermiskoers heet dan nog de Grote Prijs Jules Lowie, vernoemd naar de plaatselijke coureur.
Nokere Koerse wordt Nokere Koerse na een bestuurscrisis binnen ‘t Levende Sport. Tegen het zere been van de rest wil een deel van het bestuur een ‘koers voor bromfietsers’ organiseren. Het leidt tot een breuk en tot Nokere Sport, de nieuwe club mensen die de wedstrijd gaat organiseren. De wielerwedstrijd wel te verstaan.
Op de erelijst van Nokere Koerse prijken de nodige toppers. Denk aan Briek Schotte, Wim van Est, Walter Godefroot, Freddy Maertens, Gerrie Knetemann en Jeroen Blijlevens. De recordhouder, met drie zeges, luistert naar een minder bekende naam: Hendrik van Dyck. Na een late aanval (in 1996), een solo (1997) en een duovlucht met Nico Mattan (2000) passeert hij de finishlijn bovenop Nokereberg steeds als eerste.
Prima renner dus die Van Dyck, maar heel veel grote wedstrijden winnen is er niet bij. Z’n grootste zege behaalt hij 1997 als hij de semiklassieker E3 Prijs Harelbeke wint. Sinds een paar jaar heeft ‘Nokere’ trouwens ook hogere UCI-status dan ie eerder had. Vier semiklassiekers op Van Dycks erelijst? Ach, waarom ook niet.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020
Geef een reactie