Vandaag is het precies vier jaar geleden dat dit wielerblog ontstond. Zonder geneutraliseerde kilometers vlogen we vanaf het startschot onder de titel ‘Een Tourblog? Waarom?’ gelijk vol in de koers. Dat eerste stukje van vier jaar geleden was een kort stukje, want die vraag was natuurlijk totaal overbodig. Tim Krabbé zal zich voor hij De Renner schreef ook niet hebben afgevraagd of een roman over wielrennen wel nodig was.
Wij vonden het gewoon leuk om over de Tour te gaan bloggen. Als dat gelezen zou worden, zou dat helemaal mooi meegenomen zijn. Dat bleek ook wel uit de oprichtingsmail van Léon Geuyen die ik laatst bij het uitstoffen van mijn mailbox weer vond.
“Blog tourkoorts.nl is levend! Fijn dat jullie mee willen doen”, begon hij zijn mail. Het mooiste vond ik nog de volgende zin:
“Er steekt geen echt idee achter het blog, behalve dat het tot ons eigen vermaak dient. Wat je erop zet, maakt mij niet uit – zolang het maar iets met de Tour of wielrennen te maken heeft. Of we nu 0, 1 of 4 berichten per dag posten, het moest gewoon iets leuks worden. Een beetje niveau is uiteraard wel gewenst.”
Onder de mail had Léon in een PS nog de namen van de deelnemers geplaatst: Lidewey van Noord (@lvnoord) Frank Heinen (@fheinen), Pieter van der Meer (@pietervdmeer), Bas van Eijk (@eijkb) en Léon Geuyen (@gasolinebrother).
Dat laatste maakt dat deze mail zo ingelijst kan worden. Wij vonden elkaar op Twitter en het idee ontstond ook daar met een simpele vraag: “Zullen we anders een eigen Tourblog beginnen?”. De avonturen van dit wielerblog waren geboren en dat vijftal werd snel een vijftigtal. Wie het leuk heeft krijgt snel meer vrienden. Na die zomer van 2010 denderde het peloton van Tourkoorts als Hetiskoers snel verder. Dat ik daarna met de mensen van dit blog ooit nog in een stacaravan op Camping Mooi Bemelen zou belanden, had ik toen niet durven dromen.
Misschien is het nog te vroeg, maar na vier jaar kunnen we nu eigenlijk al wel concluderen dat het ontstaan van Hetiskoers! een jongensboekverhaal is. Of eigenlijk dan een jongens(en één meisje)boekverhaal.
Het mooiste is nog: we zitten er midden in!
Leve Hetiskoers! Hoera! Hoera! Hoera!
- Het is Koers: 10 jaar doping voor de wielerziel - 29/06/2020
- Boekrecensie: De Monumenten – Peter Cossins - 11/05/2015
- Alpe d’Huez – Rick Brauwers - 13/02/2015
Proficiat allen die aan dit prachtige hoekje van het internet meewerken (en allen die ervan smullen)! Het wielervirus had bij mij een flinke incubatietijd maar vlak na mijn vierentwintigste verjaardag afgelopen december is de koorts dan toch echt in volle hevigheid toegeslagen, en hetiskoers.nl is niet meer uit mijn lijst symptomen weg te denken, waarvoor zeer veel dank. Vierwerf hoezee!