Het wielerjaar door de ogen van Karel Van Wijnendaele (slot)

© karelvanwijnendaele.be

Waarom we niks vertellen over het wereldkampioenschap te Ponferrada? Het is altijd maar rondjes rijden. De wielersport onwaardig. Dat moet men in de grote Vlaamse wedstrijden niet proberen! Een ware volksopstand zou uitbreken. En terecht! Een echte koers wordt van punt A naar punt B gereden. Koersen met rondjes is wachten tot de laatste helling van het laatste rondje eer de groten hun troeven op tafel gooien. De tijd dat Georges Ronsse op het WK op 147 kilometer van de aankomst er met Jules Van Hevel al vandoor ging, deze op 70 kilometer van de meet roepend om zijn moeder achterliet in het Hongaarse hinterland en zo de hooghartige Italianen een ferme pad in de korf zette, komt nimmer weer.

Volgend jaar mag Michal Kwiatkowski in de regenboogtrui fietsen. Een demarrage in de slotronde was zoals dat in het moderne wielrennen gaat voldoende. Een Pool die rijdt voor Patrick Lefevere, een West-Vlaming zoals u weet. Dat geeft de regenboogtrui toch nog enige glans. Meer nog, het is dankzij een landgenoot dat Kwiatkowski gewonnen heeft. Tom Boonen had hem gezegd zijn team op kop te laten rijden zodat de Pool een hele dag op zijn gemak zou zitten. Het wordt meteen duidelijk wat er gebeurt als Kempenzonen er zich mee gaan bemoeien! Laten nog liever een Pool winnen dan een Vlaming.

Daarom dat we liever beginnen aan een algehele conclusie over dit wielerseizoen. Het is zonneklaar dat wij in de buitenlandse wedstrijden dezer dagen onderliggen. Niet alleen in Spanje met de onovertrefbare Valverde, Contador en Rodriguez, maar eveneens bij Frankrijk waar jonge talenten met trosjes aan de bomen groeien. In eigen land hebben wij zoals geëxpliqueerd door omstandigheden de Ronde van Vlaanderen, Omloop Sportwereld en Dwars door Vlaanderen verloren. Wij verloren Parijs-Robaais, een wedstrijd die jarenlang werd aanzien als één die door de Belgen niet kon verloren worden. Wij schoten tekort in Gent-Wevelgem en in de Tour waren we figuranten. Ik meen dat onze renners hun best hebben gedaan en dat zij niet beter konden. In plaats van te bekritiseren en te lamenteren zullen wij misschien best naast hen gaan staan om te overwegen en te zoeken wat daaraan kan verholpen worden.

Is de wielersport in Vlaanderen in verval? Het is moeilijk om daar nu al iets over te zeggen. En één dode zwaluw maakt de herfst niet. Voor Hans Vandeweghe, collega van de socialistische krant De Volksgazet, is het een uitgemaakte zaak. De structuren en de bonden zijn inefficiënt. Toen we in de jaren 1930 Belgisch bondscoach waren, werden reeds de tegengestelde belangen binnen de wielerbonden duidelijk. We eisten alle macht en beslissingsrecht zodat er altijd alleen maar renners uit de Vlaanders de nationale selecties zouden halen, maar kregen die niet. Onbehoorlijk! Ze zijn zekerheid op succes!

Sindsdien is de Vlaamse wielersport nooit meer geweest wat ze ooit is geweest. Maar wat durft die socialist nog te schrijven? De Vlaamse wielersport is achterhaald! Pertang geen schoner koers dan het Kampioenschap van Vlaanderen! Of Dwars door Vlaanderen. Hobbelen en knotsebollen over scheefgegroeide kinderkopkes. Of Kuurne-Brussel-Kuurne: rondjes rijden op betonbanen in en om Kuurne. Veel schoner kan wielrennen toch niet worden.

Maar we hebben lichtpuntjes gezien. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en die van Tom Boonen is nu gekomen. De media allerlande dachten dat hij wereldkampioen kon worden. Zelden zulk chauvinisme gezien! Alle realiteitszin voorbij! Favoritisme maakt mensen blind. Vanaf volgend jaar zal Guillaume Van Keirsbulck de scepter overnemen in het zware voorjaarswerk van bij ons. Let op onze woorden! Hij wordt nu nog zorgvuldig in de koelkast bewaard, maar wanneer Boonen voelt dat hij geen aanspraak meer kan maken op spraakmakende zeges, zal hij er staan.

Guillaume Van Keirsbulck, kleinzoon van Benoni Beheyt! En lijkt gelijk twee druppels water op Tom Boonen, maar dan wordt wel vergeten dat Van Keirsbulck uit de Vlaanders komt en Boonen niet. Zijn granieten kop, bonkige lijf en krachtige pedaalstoten gaan nog veel renners uit het peloton doen afzien. Wij onthouden die machtige solo van hem in de Ronde van de Lage Landen. Wat een klasse, wat een maturiteit. En dat voor een jongeman van 23! Maar goed, Marcel Buysse won op zijn 24^ste al de Ronde van Vlaanderen, Rik Van Steenbergen zelfs op zijn 19^de! Met Guillaume Van Keirsbulck, één der Vlamen zonen, zal de Vlaamse wielerwereld weer klauwen zoals in de grote dagen van weleer. 2014 was slechts een overgangsjaar. Vliegt de Blauwvoet niet? Stilte voor de storm!