Er had zich vandaag bijna een ramp voorgedaan, maar door een MacGyveriaans inzicht kwam het allemaal goed.

Ik had net hardglopen en pufte wat uit op de bank. Tijdens het hardlopen was er een hagelbui op m’n dak gevallen (ik overweeg nu ook tijdens het hardlopen een helm te gaan dragen), dus ik was nat en wilde zo snel mogelijk onder de douche. Muziekje erbij aan en gaan.

Er knaagde iets. Ergens in m’n achterhoofd. Ik was iets vergeten. Was het m’n Strava? Had ik die niet aangezet voorafgaand aan het hardlopen? Telefoon checken. Nee, dat was het niet (persoonlijk record op het Jaagpad!)

M’n frontale wielerkwab meldde zich. In de wielerloze winter wat in slaap gesukkeld. Maar daar was hij dan toch. Hij stuurde een signaaltje door naar de rest van m’n hersenen. Signaaltje? Nee, mijn frontale wielerkwab schreeuwde: PARIJS-NICE, TWEEDE ETAPPE!

Kut, hoe kon ik dit nou zijn vergeten? Oké, het is slechts een sprintersetappetje, maar aan het begin van het seizoen pak je alles mee wat op tv komt.

Maar ik had het ook koud en wilde douchen. Hoe loste ik dit op?

M’n frontale MacGyver-kwab meldde zich. Die zei me dat mijn douche zich op de begane grond bevond. Douchegordijn op een kiertje en ik kon koers kijken onder de douche! Aldus geschiedde. Door de ventilator kon ik Michel en José niet verstaan, maar ik fantaseerde de ‘ribbedebies’ en het speculeren over de winstkansen van Tom Boonen er wel bij. Het was genieten geblazen, daar onder de douche.

Op het moment dat de renners onder de rode vod doorreden, stapte ik onder de douche vandaan en wierp een handdoek om zodat ik de sprint van dichtbij kon bekijken. Met ontbloot bovenlijf voor het raam, maar dat hinderde niet. Ik zag Bouhanni Matthews bijna omver kegelen en maakte een sprongetje van opwinding. M’n handdoek zat niet echt goed vast om m’n middel. Er fietsten net twee pubermeisjes voor het raam langs.

2016-03-08 16.49.59

Andre van den Ende
Laatste berichten van Andre van den Ende (alles zien)