Er zal de komende tijd nog veel gezegd en geschreven worden over het vermeende dopinggebruik van Lance Armstrong. Ook hier. En hoewel ik liever over de koers praat, denk ik dat het nodig is. Als Armstrong inderdaad de grote fraudeur blijkt te zijn waarvoor hij door sommigen gehouden wordt, dan devalueert dat niet alleen zijn prestaties. Het maakt zijn tijd tot een voor wielrennen verloren decennium. Als het dat al niet is. Anne deed op dit blog een oproep om het verleden te laten rusten en vooruit te kijken. Ik zou juist willen pleiten om in de controverse rond Armstrong een aanleiding te zien voor introspectie. Simpelweg overgaan tot het doen van verslag van de koers is voor mij niet opportuun.
Hoe vallen dopingzondaars door de mand? Ja, met testen. Sommigen. Maar verder vooral door stommiteiten. De douane die in Rumsas’ auto een apotheek aantreft, Marc Lotz die ’t de controleurs zelf per ongeluk aanwijst, Ricco die bijna dood neervalt. Van de volgers hebben de coureurs weinig te vrezen. De enige coureur die bij mijn weten, bij toeval, gevallen is door een journalist, is Rasmussen. Hij werd in een ander land gezien dan zijn wherabouts zeiden.
We hebben niks aan gratuite verdachtmakingen. Een mens is bovendien onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Maar wat ik niet begrijp is welk systeem in twee decennia niet alleen de archetypische dopingzondaar heeft gecreëerd, maar ook in stand lijkt te houden. Over het zwijgen van (ex-)renners is het nodige gezegd. Maar waarom legt de journalistiek de sport niet vaker langs een ethische maatlat en vervult zij niet vaker een controlerende functie? En waarom zijn wij, de liefhebbers, zo genegen om de andere kant op te kijken? En hoe beïnvloeden liefhebbers en journalistiek elkaar?
Een bekentenis: ik ben een liefhebber van het commentaar van Mart Smeets. Van kinds af aan hoort zijn stem voor mij bij de koers. Maar het valt me steeds zwaarder om naar de Avondetappe te kijken en niet dat gele Livestrong bandje te zien. Prima stichting hoor, daar niet van. Maar met dat bandje zie ik ook zijn relatie met de coureur Armstrong. Alsof je René Mioch Arnold Schwarzenegger ziet interviewen. Die kritiekloze houding, ik vat het niet. Begrijp me goed: het gaat hier niet om Mart, ook hij is een archetype. De Belgen zijn eender. Mijn stelling is dat ook de journalistiek, door vrijwel uitsluitend verslag te doen en gedegen onderzoeks- en opiniewerk uit de weg te gaan, onderdeel is geworden van het systeem. Net als de liefhebbers. We zijn op een punt beland waar enerzijds maatregelen worden genomen om de sport schoon te maken die renners tot in het diepst van hun persoonlijke integriteit aantasten. En waar anderzijds gezegd wordt ‘ook al blijkt Armstrong een notoire fraudeur, hij blijft toch de grootste coureur van zijn generatie’. Meer schizofreen dan dit wordt het niet.
Iemand kan niet een fraudeur zijn en een groot coureur. Het een sluit het ander per definitie uit. Een openbaar aanklager moet nu aantonen hoe het zit met Lance. Het is de meest geëigende weg. Het systeem creëert enkel zeer dichte mist. We zullen zien of Lance schuldig of onschuldig is. Maar wat als blijkt dat waar is wat we allemaal vermoeden? Gaan we over tot de orde van de dag? Ik heb steeds minder behoefte aan een verslag van de volgende koers. Ik verlang naar een uitleg van het systeem, zodat het kan worden opengebroken en ik weer zonder enige reserve kan kijken naar al die prachtige jonge coureurs. Als Lance valt, wil ik dat Mart Smeets het duidt zodat ik zijn en mijn rol in het geheel begrijp. Pas daarna is het weer koers.
- 6 april 2014: Het is Koers en de Muur presenteren de Ronde van Vlaanderen Live! - 30/01/2014
- Raad het plaatje: de oplossing - 30/03/2012
- Raad het plaatje - 30/03/2012
Beste Andre,
Als je als moraalridder naar het wielrennen wil kijken moet je het zelf maar weten.Wielrennen op dit niveau zit vol van bedrog.De overwinningen worden verkocht en renners blijven zoeken naar manieren van dopinggebruik.Wel eens naar een kermiscours geweest?Fantastisch vermaak,ze brengen het goed, maar allemaal bedrog.
het publiek zal en wil bedrogen worden omwille van het pure vermaak.Armstrong is/was een entertainer die ons wielerliefhebbers veel plezier heeft bezorgd.Zijn come-back na zijn ziekte is voor velen die met deze ziekte te maken hebben een stimulans om te blijven vechten.Zijn stichting doet op dat gebied heel goed werk.Met of zonder doping,wij willen vermaak en stimulans,dat veranderd nooit.Overigens weet ik zelf hoe zwaar de sport is en heb ik groot respect voor de mannen en vrouwen die dit op topniveau doen.Leven als een monnik is hier echt van toepassing.De verleiding van enig stimulerend middel ligt dan overal op de loer.maar iedereen is onschuldig tot dat het tegendeel is bewezen.
Ik sluit me bij de visie van Anne aan.
Ik pleit dan ook voor een verjaringstermijn, volgens mij hebben ‘we’ er niks aan als we oude zaken uit het verleden weer boven gaan halen. Wat mij betreft moet er binnen een maand na de koers zekerheid zijn over de uitslag van de controles aldaar. Komt die pas later, dan geen zaak. En ik ben van mening dat een eventuele veroordeling ook prima binnen een maand of drie kan worden uitgesproken, na het onderzoeken van de B-steel. De zaak-Contador sleept straks al een jaar aan en kent uiteindelijk enkel verliezers. Wat nu als-ie de Giro wint en wel een schorsing krijgt? Dit komt de sport zeker niet ten goede.
André heeft hier een goed punt. In diverse publicaties valt overigens te lezen dat wielerjournalisten ook onder de omerta vallen. Ze horen en zien wel eens iets dat niet gepubliceerd wordt. Als je dat wel doet mag je het voorvoegsel “wieler” van je beroep afhalen gezien je dan niemand meer te spreken krijgt, altijd voor de koers mag uitrijden i.p.v. daar waar de verhalen zich afspelen en-zo-verder. Vuile spelletjes, wedstrijden verkopen, gesjoemel met whereabouts en doping horen bij het wielrennen. Zijn misschien zelfs een onmisbaar onderdeel van het wielrennen. Dit neemt niet weg dat de mogelijkheid dat dit in de openbaarheid komt net zo onmisbaar is.
[Maar het valt me steeds zwaarder om naar de Avondetappe te kijken en
niet dat gele Livestrong bandje te zien. Prima stichting hoor, daar niet
van. Maar met dat bandje zie ik ook zijn relatie met de coureur
Armstrong.]
Dus ? Een journalist mag niet zijn steun betuigen aan een stichting die in het leven is geroepen om een ziekte te gaan “bestrijden” ? Hoeveel Armstrong ook onder vuur ligt, ik ben van mening dat Livestrong daar niet in betrokken moet en kan worden. Twee heel verschillende onderwerpen. Ja, met dezelfde hoofdrolspeler, maar met twee verschillende rollen. Ook ik twijfel aan zijn wielercarriere, maar ik twijfel geen moment aan zijn inzet en passie voor Livestrong.
“Iemand kan niet een fraudeur zijn en een groot coureur. Het een sluit het ander per definitie uit”
Die is tricky. Merkx is gepakt en wordt toch écht door velen gezien als groot(ste) coureur…
Ik vind dit stuk wel erg getuigen van het opgeheven vingertje. Wat zijn we toch met zijn allen enorme moraalridders. Het uitgangspunt kan niet anders zijn dan ‘onschuldig tot het tegendeel bewezen is’. En het tegendeel is pas bewezen als de renner betrapt wordt. De manier waarop maakt dan niets uit zo lang het een legale methode betreft. Ook ik zou willen pleiten voor verjaring. Het is echt complete onzin om over een verloren decennium te praten als Armstrong veroordeeld zou worden. Als er niets aan de hand blijkt is het dan een toppie en onverdacht decennium? Get real! We weten toch dat er toen meer gebruikt werd dan we van de huidige tijd vermoeden? Dat gold toch ook voor de tijden van de andere wielerhelden? Juist door de context van hun tijd maakt het niet dat ze nu ineens idiote loosers zijn.