Lance Edward Gunderson

Bij ons thuis op de kast prijkt een foto van mijn pa met Lance Armstrong. Het is zowat het enige waar ik jaloers op ben. Ook nu, na de vele verhalen, de verloren titels, de blamages in de pers wou ik dat ikzelf voor altijd op de foto vereeuwigd werd.

Ja, Lance is een bedrieger.  Ja, Lance nam doping. Ja, Lance speelde een spelletje met pers en supporters. Maar vooral: Ja, Lance is en blijft ‘mijn’ kampioen.

Wereldkampioen op zijn 21ste. Voorbeeld voor velen in bange dagen. Vechter. Meervoudig tourwinnaar, winnaar van klassiekers, winnaar van het leven. Uitgespuwd door de pers, bewonderd door (ex-) kampioenen (Museeuw, Jalabert…).

Museeuw bekende enkele weken geleden het feit dat iedereen ‘het deed’.  Jalabert blijft Lance een groot kampioen vinden, een halve bekentenis.  Kampioenen van de jaren ’90 steunen elkaar.  De pers publiceert hierover kleine regels, de grote regels gaan over ‘de boeman van het wielrennen’, de bedrieger, …

Eén vraag wordt door alle sportjournalisten echter niet gesteld, vergeten, genegeerd.  Als kampioenen van de jaren ’90 bekennen dat iedereen het drieletterwoord tot zich nam…  Want er mag toch gesteld worden dat Museeuw en Jalabert, real insiders, weten waarover ze spreken?  Waarom wordt dit dan niet meer besproken?  Worden al hun overwinningen ook afgenomen omdat ze allen aan hetzelfde potje zaten?

Is het niet bijzonder naïef te denken dat enkel US Postal een uitgekiend dopingbeleid had?  Museeuw en Jalabert werden tenslotte echter ook nooit positief bevonden…

Allen waren in hetzelfde bedje ziek.

Sportjournalisten zijn ook afhankelijk van wat ze publiceren, ook daar geldt blijkbaar de omerta.  Interviews met interessante renners kunnen tenslotte geweigerd worden en pers en sport hebben elkaar nu éénmaal nodig.

Aan Lance Armstrong stel ik voor om zijn naam terug te wijzigen.  Als Lance Edward Gunderson treedt hij immers een nieuw onbestaand leven binnen.

Aan de sportjournalisten wil ik vragen om open boek te spelen, en de kap met  journalistieke hypocrisie achter de haag te werpen, binnen enkele maanden en ook jaren worden we immers terug wat wijzer. Mister Proper kennen we van de reclame en ook die is niet altijd even waarheidsgetrouw…

Mijn slaapkamermuur blijft bekleed met 1 poster… en die blijft hangen.

Lance hangt…

• Over
• Laatste berichten

Dieter Desmet

Dieter Desmet (1982) woont in Meulebeke (B). Droeg een wereldkampioenentrui toen hij 6 was, speelde met knikkers fictieve wedstrijden op het tapijt, waarbij het nodige wielercommentaar niet ontbrak. Heeft de wielermicrobe met de paplepel meekregen. Overtuigd believer in het wielrennen: kampioenen worden nu éénmaal niet enkel gevormd door dopingtalent, maar ook door fysiek en mentaal talent aangevuld met het nodige doorzettingsvermogen.Droomt ervan wielercolumnist te worden en zo eventueel het pad te effenen om de knikkers langs de kant te schuiven... Vindt de omerta binnen de wielerjournalistiek veel onaangenamer dan de omerta binnen het peloton. Twitter: @dietdes

Laatste berichten van Dieter Desmet (alles zien)

• Het beloofde land - 24/01/2017
• De vervooruit-bookmaker - 10/09/2015
• King Küng - 14/07/2014