Legendarische Italiaanse wielerploegen: Gewiss

Zoals Gargamel een hekel heeft aan blauwe smurfen, zo roepen de blauwgekleurde tenues van de Gewiss-renners in de jaren ’90 veelvuldig frustratie en irritatie op in het peloton. In de speelfilm The Program, over de dopingpraktijken van Lance Armstrong, wordt het collectieve succes van de Italiaanse ploeg zelfs neergezet als de directe aanleiding voor diens eigen gebruik van allerlei verboden spul. Ondanks dat Gewiss onlosmakelijk verbonden is met sportarts Michele Ferrari en EPO, staan de vele zeges, in tegenstelling tot die van Armstrong, voor eeuwig in de boeken.

Door: Vincent de Lijser
28 mei '25

Ploeg: Gewiss

Sponsor: Een elektrotechnisch bedrijf, dat voorziet in onder meer automatiserings- en beveiligingssystemen

Fietsen: Bianchi. Alleen in ‘boerenjaar’ 1994 rijdt Gewiss op een ander merk, namelijk De Rosa.

Start: 1987. In eerste instantie is Gewiss voor een periode van drie jaar een bescheiden ploeg rond de dan regerend wereldkampioen en klassiekerspecialist Moreno Argentin. Daarna verdwijnen de blauwe shirts voor enkele jaren, om in 1994 terug te keren. Gewiss neemt dan de rol van voornaamste geldschieter over van Mecair (een fabrikant van luchtzuiveringsinstallaties). Argentin keert terug bij zijn oude sponsor en teammanager is Emanuele Bombini. Die was eind jaren ’80 zelf nog renner bij Gewiss.

Finish: 1996. Gewiss sponsort de ploeg opnieuw voor een periode van drie jaar. Daarna gaan Bombini en een belangrijk deel van het rennersgilde verder met conservenfabrikant Del Monte. Het bedrijf wil vooral fruitdrankje Batik promoten, vandaar dat de ploeg officieel Batik-Del Monte gaat heten.

Bekendste renners: Moreno Argentin, Jevgeni Berzin, Pjotr Oegroemov, Giorgio Furlan, Ivan Gotti, Bjarne Riis

Meest opvallende Giro-prestatie: De eindzege van Jevgeni Berzin in 1994. De Sovjet-Rus wint als eerste renner uit het voormalige Oostblok een grote ronde en houdt en passant Miguel Induráin van zijn derde Girozege op rij af. De Spanjaard wordt ‘slechts’ derde, want ook aanstormend talent Marco Pantani staat voor hem op het podium in Milaan. De Tour zal Induráin twee maanden later wel winnen. In Frankrijk slaagt hij er in af te rekenen met een andere Gewiss-renner. Pjotr Oegroemov eindigt die Tour als tweede. Pantani wordt derde.

Tot slot: Gewiss rijdt in 1994 collectief bijna overal de stenen uit de straat. Furlan is de beste in Milaan-Sanremo, Berzin wint voor zijn Girozege ook al Luik-Bastenaken-Luik en aan het einde van het seizoen staat de tot dan toe nagenoeg onbekende Vladislav Bobrik na afloop van de Ronde van Lombardije met de bloemen te zwaaien. Het zijn stuk voor stuk prestaties die net zo vaak met argusogen als met bewonderende blikken worden gadegeslagen. Hoogtepunt, of misschien is ‘dieptepunt’ een betere woordkeuze, is de Waalse Pijl. Argentin, Furlan en Berzin geven met z’n drieën het voltallige peloton het nakijken en maken er op de Muur van Hoei met veel machtsvertoon een galavoorstelling van. Pas later komt de aap echt uit de mouw en blijkt dat EPO haar intrede in het peloton heeft gedaan. De opmerkelijke prestaties van de Gewiss-renners lijken vooral te danken aan de omstreden dokter Michele Ferrari. Officieel is dat echter nooit als zodanig bewezen, waardoor de vele overwinningen nog altijd tellen.