De Tour de France van 1987 start in West-Berlijn. Er staan drie etappes op het programma in de West-Duitse stad: op zaterdag een proloog, op zondag een korte rit in lijn èn een ploegentijdrit.
Jelle Nijdam, West-Berlijn, 1987
De proloog wordt gewonnen door de 23-jarige Jelle Nijdam. Nijdam, rijdend voor de Superconfex-ploeg van ploegleider Jan Raas, start op zondagmorgen dus in de gele trui. Maar die raakt hij direct kwijt aan de Pool Piasecki, die in een kopgroep finisht. Etappewinnaar is Nico Verhoeven, ook rijdend voor Raas.
Maar Nijdam staat nog steeds kort. En hoewel het doel van deze Tour het winnen van zoveel mogelijk etappes is met kopman Jean-Paul van Poppel, wordt de ploegentijdrit nu plots uiterst serieus genomen. En een topnotering is goed mogelijk, want de ploeg heeft met Nijdam, Ducrot, Jakobs, Solleveld, en Gölz een paar echte hardfietsers.
De eerste minuten wordt er nog wat nerveus gereden, maar het duurt niet lang voordat de ploeg in een goede cadans zit. Het gaat hard.
Alles volgens plan.
Als de ploeg over een klinkerweg komt met flinke kasseien, klinkt het plots: ‘Sol, je hebt lek!’ Het is Ducrot die roept. Hij ziet de achterband van Solleveld indeuken op de stenen. Gerrit Solleveld, een grote, zware vent, kijkt tussen zijn benen door naar zijn achterband. Hij ziet geen lekke band. Dan maar even testen. Solleveld gaat even op de trappers staan en laat zich met zijn volle gewicht in het zadel landen. Hij voelt dat zijn velg de klinkers raakt .
‘Ja, lek!’
Solleveld stuurt zijn fiets naar de kant van de weg. Zijn ploeggenoten wachten, want doen ze dat niet, dat komt Solleveld op zeker buiten de tijdlimiet binnen. De volgauto arriveert en Sollevelds achterwiel wordt vervangen. Ze kunnen weer.
Maar de cadans van zo-even is er niet meer. Het ritme is weg, afspraken worden vergeten. Tempobeulen Jakobs, Gölz en Nijdam proberen het tempo hoog te houden en dat lukt aardig, maar het wordt al snel duidelijk dat Nijdam het geel niet terugkrijgt. Superconfex eindigt als tiende op 1 minuut 24 van de Carreraploeg van Stephen Roche, de latere winnaar van de Tour.
De renners van Raas balen, Jelle Nijdam voorop. Het zat er in, door pech kwam het er niet uit.
Een kleine drie weken later, tegen het einde van de Tour, roept Jan Raas zijn renners bij zich. Hij verdwijnt in de materiaalwagen. De renners horen wat gestommel en kort daarop komt Raas weer tevoorschijn, in zijn hand het achterwiel van een tijdritfiets. Het is het wiel van Gerrit Solleveld.
De band is niet lek.
Geef een reactie