Eindelijk was het gisteren ‘la prima vera’ = de eerste ware = eerste grote klassieke koers van het jaar. De bijnaam van Milaan – San Remo (ik haat Sanremo aan elkaar geschreven) is La Classicissima of La Primavera = De Lente. Hoe de naam dan ook is, dit beloftevolle lentemonument viel dit jaar precies op de dag dat heel Nederland voor de zoveelste keer onverwacht in winterkou werd ondergedompeld. Op de fiets naar een dag cursusgeven voelde ik mijn hersens bevriezen in de poolwind tégen. De beloning van ’s avonds uitgesteld kijken naar MSR sleepte me er door.

De renners reden de eerste 175 km in een keiharde brandweerspuitregen, de helishots dropen van de tranen en de motorcameramannen bleven lensvegen met de kraan open. Hoe had ik durven klagen over mijn regenloze ritje!
Diep respect voor al deze helden van de Italiaanse weg.

Aan de Liguurse (Jeroen van Belleghem op Eurosport vond het leuk om dit woord vaak uit te spreken) kust klaarde de bui op. De zon brak zelfs door. Dat gaf weer een heel ander probleem: beenstukken uit. Veel frommelacrobatiek kwam voorbij: voet uit wielerschoentje dat aan de trapper op zijn kop draait, bovenstuk over de voet omlaag trekken, waarbij het beenstuk binnenste buiten draait of op een prop komt te zitten. Gevaarlijk, maar de volgers zagen ook broederliefde in het peloton: geduwd worden door een of twee ploegmaats tijdens het verkleedklusje.
Volgens de kenners is La Primavera altijd saai tot aan de klimmetjes met de wonderschone namen Capo Mele, Capo Berta, Capo Cervo, Cipressa en Poggio. Nu dus niet.

Ook van het Poggio uitspreken kreeg Van Belleghem niet snel genoeg. Hij voegde er aan toe: ‘is buitenblad’ en zei het een paar keer 3 x achter elkaar. Karsten Kroon reageerde er niet op en dat maakt ze tot een goed verslaggeversduo. Van Belleghem laat ook nooit een wedstrijdverslag voorbij gaan zonder ULTIMO KILOMETRO te roepen. Van mij mag hij, want hij heeft veel parate kennis en leuke weetjes.

Terwijl Blonde Delftse Reus Dennis van Winden (Israel Cycling Academy) als enige Nederlander in de kopgroep tot vlak voor de Cipressa het peloton vóór wist te blijven, leerden we het volgende:
– Nacer Bouhanni eet niet met zijn ploeg (Cofidis), maar op zijn kamer
– Edvald Boasson Hagen heeft een galblaasoperatie ondergaan in het begin van het seizoen
– Luke Rowe heeft zijn onderbeen op 20 plekken gebroken in augustus… bij het vrijgezellenfeestje van zijn broer.

Met zulke kennis is de wielerlente goed begonnen, behalve natuurlijk voor Mark Cavendish (salto over verkeersbord, rib gebroken) en André Greipel (bij afdaling Poggio sleutelbeen gebroken).

Italië kreeg waar het al zo lang naar verlangde: een nieuwe held in de vorm van Vincenzo Nibali a.k.a. De Haai van Messina. Of het op zijn buitenblad was, kon ik niet zien – zo snel ging het, maar hij bleef de razende achtervolgers net vóór.
Er wordt vast al gewerkt aan een standbeeld in Messina. Misschien ook wel eentje in Milaan én in San Remo.

Dé Hogeweg
Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)