‘Bauke buigt maar breekt nooit.’ Dat zei de co-commentator. Bauke Mollema (Groningen, 34 jaar) reed op dat moment voorin het peloton in etappe 3 van de Tour des Alpes Maritimes et du Var.
Na een aantal kilometers werd ik danig afgeleid van het koersverloop door een mij onbekende stem met een noordelijk accent van de co-commentator van dienst. Hij noemde zijn
Waarom zou je buiten gaan trainen als het regent? De doorsnee wielerfan kan ook thuis blijven met een ontbijt van vette croissants en op de wielerkalender kijken wanneer de eerste klassieker van het nieuwe jaar verreden wordt: op zaterdag 27 februari 2021 is de Omloop het Nieuwsblad. Zonder tegenbericht dan hè.
Sinds Karsten Kroon vertelde dat hij zijn dochters overhaalt
Gesink leidt de dans, Gesink sleurt op kop, Gesink rijdt de hut leeg.
Wat hoorden we deze zinnetjes vaak in onze quarantainehuiskamers en wat was Gesink beestachtig goed in de Vuelta. De sloopkogel. De feniks van Varsseveld.
Laten we vooral ook zijn gezichtsuitdrukkingen nooit meer vergeten: breed lachend de zoveelste helling van 19% opdansend,
‘Kijk, en een ezel erachteraan, zag je dat?’
Grijze stieren draafden over een Alpenachtig weitje in Noord-Spanje op 46,3 km van de finish. Het was alweer etappe 10.
Karsten Kroon leverde pas Vueltacommentaar vanaf de dinsdag na de rustdag door de overlap met de Giro. Van Giro naar Vuelta, van Jeroen Vanbelleghem naar Sander
Eerst sta je er 15 achter, dan sta je er 12 vóór. Het secondjesspel* raast voort. Maar niet Wilco Kelderman op die donderdagmiddag in oktober nadat de Sunwebse ploegleiderswagen hem achterliet op de Stelvio. Kil en koud als de sneeuwhopen in de berm.
Wat een etappe! Terwijl Kroon en Vanbelleghem de lekkerste (volgens Kroon dan, volgens Vanbelleghem de één na lekkerste)
Teamwork makes the dreamwork, zegt Sunweb zelf. Je kan het ook los schrijven: makes the dream work. Heeft Wilco Kelderman echt de roze droom? Wil hij liever dan alles op de wereld die bokaal pakken? Die extra brede pappardelle linten kronkelend als haarspeldbochten omhoog op een zware voet; ik zie hem op een of andere onverklaarbare manier er nog niet