Foto Sirotti
Pogi is geen specialist. Pogi is alles.
Met zijn zege in de Ronde van Vlaanderen 2025 bewijst Tadej Pogačar: hij hoort bij de allergrootsten aller tijden. Sterker nog, misschien is hij wel heel hard op weg de allergrootste te worden.
Er zijn van die renners die een periode domineren. En er zijn renners die een tijdperk bepalen. Tadej Pogačar behoort vanaf vandaag onbetwist tot die laatste categorie. De Sloveen won zondag zijn tweede Ronde van Vlaanderen, en voegt die zege toe aan een erelijst die steeds absurdere vormen aanneemt. In een wielertijdperk waarin specialisatie de norm lijkt, laat Pogačar zien dat totale wielrenners nog bestaan. Sterker nog: hij is die renner.
Laten we eens tellen. Drie eindzeges in de Tour de France (2020, ’21 en ’24), tweemaal winst in zowel de Ronde van Vlaanderen (2023 én nu ’25) als Luik-Bastenaken-Luik (2021 en ’24), een vol kwartet in de Ronde van Lombardije (2021, ’22, ’23 en ’24), Amstel Gold Race, een wereldtitel op de weg én dit seizoen weer dominant in Parijs-Nice en Catalonië. Voeg daar zijn uitstraling, koersintelligentie en souplesse aan toe, en je moet concluderen: Pogačar is niet alleen de beste renner van zijn generatie — hij is heel hard op weg om misschien wel de beste aller tijden te worden.
Tussen klimgeiten en kasseivreters
Waar zijn generatiegenoten zichzelf grotendeels beperken tot één terrein, rijgt Pogačar de koersen aaneen. Jonas Vingegaard, zijn eeuwige Tour-rivaal, blijft angstvallig ver weg van eendaagse koersen. De man van Jumbo-Visma won alles wat hij moest winnen in de bergen, maar nooit een klassieker. Remco Evenepoel, de beoogde opvolger van Merckx, boekt indrukwekkende zeges in tijdritten, klimkoersen en af en toe een Monument — maar komt vooralsnog te kort als het echt zwaar en sluw wordt.
Mathieu van der Poel? Die is dan weer de keizer van de eendaagse races, maar komt in de grote rondes niet verder dan dagsucces. En waar staat Pogačar? Pogi staat overal.
Hij rijdt Van der Poel uit het wiel op de Paterberg, wint met de macht van Merckx en de timing van Boonen, en verschijnt een paar maanden later fris aan de start van de Giro of Tour — en wint ook daar.
Geen specialisme, geen excuses
Pogačar denkt niet in hokjes. Hij rijdt waar hij wil winnen, en wint waar hij rijdt. De term “veelvraat” wordt vaak te snel gebruikt, maar bij hem is het een understatement. En het opmerkelijke? Hij doet het allemaal met plezier. Waar anderen hun seizoenen zorgvuldig balanceren op wattages en hoogtestages, lijkt Pogačar het te doen op gevoel. Op instinct.
Je zou denken dat zijn zege in Vlaanderen ten koste zou gaan van zijn Tour-voorbereiding. Maar hij won ook de Tour al (driemaal totaal) na een voorjaar met klassiekers. En nu, in 2025, lijkt hij sterker dan ooit. Alsof hij bij elke koers gewoon denkt: “Waarom niet?”
De echo van Merckx
De vergelijking met Eddy Merckx is snel gemaakt, maar zelden zo terecht. Natuurlijk, Merckx won 11 grote rondes, 19 monumenten en pakte het WK. Maar Pogačar is pas 26. En met al tien Monumenten, een WK-trui, drie Tours en één Giro op zak, kan hij in recordtempo op gelijke hoogte komen.
Net als Merckx heeft hij geen zwakke plekken. Hij klimt als een berggeit, daalt als een motorrijder, sprint als het moet en rijdt tijdritten met het mes tussen de tanden. Hij pakt koersen aan alsof hij een toertocht rijdt, maar dan eentje met een gemiddelde van 45 kilometer per uur. Misschien moeten we de bordjessprintprijs maar introduceren.
En misschien wel het belangrijkste: hij pakt het publiek in. Niet met grote woorden, maar met koers. Pure koers. Iedere aanval die Pogačar inzet, voelt alsof de sport weer even klopt.
De conclusie is simpel
Als je de Ronde van Vlaanderen kunt winnen…
…én de Tour…
…én het WK…
…én Luik én Lombardije én Sanremo kunt rijden…
…dan hoor je niet bij de besten van het moment. Dan hoor je bij de besten ooit.
Dus ja, Mathieu, Remco en Jonas: jullie zijn wereldklasse. Maar er is er maar één die overal rijdt, overal wint, en nergens bang voor is.
Pogi is geen specialist. Pogi is alles. En wij mogen daar met open mond naar kijken.
👉 Laat je ook meeslepen door deze koerszotheid via Hetiskoers.nl, of kijk zaterdag om 16:00 uur naar de nieuwste aflevering van onze YouTube-serie Beyond the KOM waarin we de Paterberg bedwingen — precies waar Pogačar zijn meestwerk begon dit jaar.