Aan de enorme lol die we aan die leuke, onverwoestbare, altijd op kop sleurende Robert Gesink beleefd hebben, komt bijna een einde. De Condor van Varsseveld gaat met wielerpensioen. Morgen rijdt hij zijn laatste etappe in een grote ronde, de slotrit van de Vuelta.
Ook in de afgelopen weken zagen we hem weer de dans in de bergen leiden, zoals we dat al zo vaak zagen.
Zijn grimassen, zijn stijl, zijn gevatte antwoorden aan Han Kock c.s., wat gaan we dat missen, beste wielervolgers.

In 2010 schreef ik voor het eerst over hem en hoe grappig zijn uitspraken waren. Nog steeds heeft hij dat opgewekte, dat niet kapot te krijgene.

Hoe graag ik een mooi eindloflied op zijn loopbaan zou willen componeren, het lukt niet. Woorden schieten tekort. Ik ben er gewoon – nu al – stil van dat we hem niet meer gaan zien koersen, dansend op de pedalen. Hopelijk blijft hij nog heel lang in de wielerwereld rondrijden.

Laten we overal waar we hem nog zien het aloude bedanklied aanheffen: Robert bedankt!

PS een samenvatting van zijn carrière staat op Wielerflits

Dé Hogeweg
Laatste berichten van Dé Hogeweg (alles zien)