Ciao, Fabio
De dag dat het wielrennen me bij de strot greep, staat me haarfijn voor de geest. Het begon namelijk allemaal met de dood. Dat klinkt macaber en dat is het ook. We schrijven 18 juli 1995. Ik heb zomervakantie. Langer dan anders, want een maand later ga ik naar de brugklas.
Het is die dag in Amersfoort