Boegeroep weerkaatst tegen de muren van het Colosseum. Het kalksteen van het Flavische amfitheater maakt de hoongeluiden imposanter dan ze in werkelijkheid zijn. Terwijl de tifosi hun teleurstelling over de afloop van de Giro verbijten, komt een laatste renner naar de aankomstlijn gereden. Het is een merkwaardig tafereel. Toeschouwers die niet precies hebben meegekregen wat zich zojuist op de natte
‘I actually didn’t expect to win today.’
De Vuelta van 2005 is slechts zeven kilometer onderweg, en Denis Menchov mag zijn Rabobankshirt al ruilen voor de gouden leiderstrui. Hij denkt niet aan de eindzege. Waar hij wel aan denkt? Een raadsel. ‘I’ll go day by day, no?’
Na een week sprinten
Gesink daalde vandaag de Col de la Madeleine af ‘als een oud wijf in een rolstoel’. En daarna moest hij ook nog eens hard doorfietsen op het vlakke, in gezelschap van ‘drie smurfen’ die hem totaal niet uit de wind hielden. Want de Raborus en hij reden