Er is een tijd geweest dat Gent-Wevelgem gereden werd op de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. De goeie, ouwe tijd. Toen Qatar, Oman, Down Under, San José nog niet bestonden. Toen pothelmen nog niet bestonden. Toen epo nog niet bestond (of wacht: toen epo… Tja, toen epo wàt eigenlijk?), toen Michel en José nog niet getrouwd waren.
Enfin:
Het was ’n prachtige en ongemeen spannende finale.
Ongekend ook, de remonte van Nico Mattan in Gent-Wevelgem.
Na afloop volgden protesten en officiële waarschuwingen. Want wat deden al die wagens en motoren in de finale? Vervalste men de koers in Wevelgem?
Hetiskoers bekeek de archiefbeelden, reconstrueerde de veelbesproken finale en nam contact op met
Wieleranekdotes kunnen om de meest uiteenlopende redenen uitgroeien tot mythes. Een belangrijke katalysator in dat proces is de naam waaronder de anekdote voortleeft: De Plataan van Zaaf. Wat was er gebeurd als Abdelkader Zaaf niet Abdelkader Zaaf had geheten en de plataan een platvloerse populier was geweest? De Populier van Molines? Die had het nooit tot mythe geschopt. Ooit