Het is Koers! krijgt recentelijk berichtjes uit Texas. Met het verzoek of we de inhoud daarvan aan onze lezers willen doorgeven. Dat doen we natuurlijk graag, al was het maar omdat de afzender nogal klaagt dat hij het ook niet makkelijk heeft tegenwoordig. En dat leek ons nog
Doornik kleurt oranje. De enige vorige keer dat de Tour er halt hield, in 1966, won het Nederlandse Televizier er de ploegentijdrit, en toen de renners diezelfde dag nog naar Duinkerken reden, zoefde Gerben Karstens als eerste over de streep.
Het is echter de etappe van daags voordien die
Er schijnen mensen te bestaan die van polders houden. Sterker: deze mensen fietsen er graag doorheen, door die polders. Voor de lol. Als hobby dus. Dan zeggen ze dingen als: ‘Goh, Dré, wat is Nederland toch mooi, hè?’ En: ‘Wat een uitzicht, Gerrit, heel bijzonder.’ Of: ‘Kijk nou toch eens, Herman, die Hollandse lucht, is het niet prach-tig?’.
Ik ben van
“Godnondeju! Sjonie, waar was je nou toch helemaal mee bezig? Denk je dat je Fabian Cancellara bent of zo, effe lekker 25 kilometer solo met een hijgend peloton in je nek. Ongelooflijk Sjonnie! Iedereen weet, werkelijk iedereen, dat Milaan-San Remo beslist wordt op de Poggio! De
Het nieuwe seizoen is nog niet begonnen, of het is alweer verpest. Dit keer niet door dopingperikelen of een oortjesruzie. Nee, muziek is de boosdoener. Dat behoeft enige uitleg. We gaan terug naar maandagavond, de avond van het grote NOS Sportgala. Daar stond hij ineens, Gers Pardoel. Van
Aan het wielerseizoen 2011 is een einde gekomen. Langzaam vegen we de dode bladeren uit Lombardije op en storten we ons in Het Zwarte Gat. Tsja, we ontkomen er niet aan. Wat nu te doen? Juist. Terugblikken. Terugblikken op dit wielerjaar. Het was een mooi jaar. Het was een spannend jaar. Het was een jaar van nieuwe talenten. Van veel-in-beeld-maar-weinig-gewonnen.