Een voor een vielen de Nederlandse fietsenmakers in de jaren negentig om. En ook bij de grote fabrikanten doofde de vlam van het lasapparaat. Fietsen werden voortaan in Azië gemaakt en hier in Nederland in elkaar gezet. Behalve bij Herman Braun, die ging stug door met het maken van zijn eigen Braun racefietsen.
Lees ook de vorige vier delen
Ook onder de rook van Roubaix liggen dorpjes die met trots de status van ‘Village Fleuri’ onder hun plaatsnaambord vermelden. Chéreng is er zo eentje. De bewoners van het dorp hebben hun strak gemaaide gazons omzoomd met keurig gesnoeide hagen en overal staan aardewerken potten vol lichtblauwe vergeet-me-nietjes. Op
Zaterdag 17 oktober 2009. Johnny who? De Ronde van Lombardije, op de mooiste bocht van de Ghisallo. De groepjes Italianen links en rechts van ons kijken met een vragende blik in onze richting. Want verder is er niemand te vinden die óók begint te juichen bij het horen van de omroeper in de voorbijrazende auto. Hoekerlan? Ja, zoiets. De sms-jes
Vinokourov staat tegen een boom geleund. Zijn gespierde benen kunnen hem niet meer dragen. Ploegmaats stappen een voor een over de vangrail om hun kopman uit het dal te trekken, want een wielrenner hoort op een fiets te zitten, en niet tegen een boom te leunen. Een van Vino’s ploegmaats heeft zijn fiets alweer naar boven gebracht, die staat gereed.
De etappe van vandaag voerde door het Centraal Massief en was in meerdere opzichten vulkanisch: niet alleen het landschap, maar ook de koers ontwikkelde zich met veel gepruttel, gerommel en vuurwerk. De jonge Portugees Rui Costa leverde een indrukwekkende prestatie door als enige van de oorspronkelijke kopgroep over