Le Tour? Bonjour! Met kwinkslagen in overvloed rammelden habitué Jonas en nieuwbakken koersancien en freelance wielerjournalist Toon de Bock vrank en vrij over alles wat de Tour tot een episch wielerverhaal zal maken. Naast onze nieuwe pronostiek ging het over de witte kuren van Lopez, Astana dat niet meer Astana heet en de twijfels over Franse chouchous en Italiaanse bekkentrekkers.
We zitten in de laatste dagen van dit decennium, nog een beetje vol van de Kerst – en op een van de heilige pleisterplaatsen van het Nederlandse wielrennen: Valkenburg. Op een steenworp afstand van de plek waar Philip Gilbert in 2012 voor het eerst – en Marianne Vos voor de tweede keer wereldkampioen op de weg werd. Het is ook
De Vuelta van 2019 was nog geen 9 minuten onderweg of hij leek alweer voorbij. Neilson Powless, Primoz Roglic en Steven Kruijswijk gleden onderuit – net als de man bij wie we op visite gingen in Veenendaal. Wat volgde was een eerste week met een kapotte heup, een lijf vol pijnstillers en een hoofd vol twijfels en bijgestelde ambities. Van
Wat begon met een lekkend kinderzwembadje, eindigde vandaag in Madrid met welverdiende liters cava, bier, burgers en zelfs een succesvol huwelijksaanzoek. Het was het einde van drie heerlijke weken koers, en tevens van de laatste grote ronde van 2019. Wij hoopten op een volledig Nederlands podium, het werd het Sloveense duo Rokkie en Pokkie, maar lichtpuntjes waren er nochtans genoeg.
We weten eigenlijk niet wat ons méér verbaasde dit weekend. Het leeglopende kinderzwembad op de heuvel, dat de heren renners van zowel Jumbo Visma en UAEd de Goeij de bocht uit deed glijden? De ‘lastige pukkel voor de sprinters’ op 25 kilometer van de meet vandaag – die een heuvel bleek waarop menig klassements-ambitie direct sneuvelde? Of de Lampaertiaanse demarrage