Beste nachtkijkers,
Ik wens elke lezer vannacht sterkte, plezier, verbazing of datgene wat u ervan verwacht. Lance gaat in op de vragen van een cadeauverstrekkende selfmade American woman. Ik kijk niet. Waarom? Daarom. De reden? Doet die er toe dan? Nee. U kijkt vanavond naar
Lang twijfelde ik. Kijken of niet. Hét wielermoment van het jaar! Van de eeuw misschien! Maar ja, Oprah. Een zevenvoudig tourwinnaar die dopinggebruik bekent! Maar ja, midden in de nacht.
Eerder vandaag zag ik een foto voorbijkomen. De hotelkamer waar het interview gaande is. Lance Armstrong gesticuleert. Zittend in een stoel, met lelijke schoenen aan en een broek die niet goed
(A hospital somewhere in America, somewhere 1997)
“Good Morning Mister Armstrong.”
“Jesus. Mister Verbruggen. What brought you here?”
“Business, Lance, business as usual, you could call it, I guess.”
“Okay. You look worried.”
“Never mind my worries. How are you?”
“Not too good. Cancer is a bitch. I came to know what hell really looks like.”
“Very different than hell on the bike, I guess.”
“Very damn
Bron: YouTube
Vandaag verschijnt de nieuwe editie van wielertijdschrift De Muur. Een bijzondere editie, want elk verhaal gaat – bijna overmijdelijk na de ‘orkaan Lance’ – over doping. Opmerkelijk is het interview met voormalig UCI-baas Hein Verbruggen, die voor het eerst sinds het USADA-rapport en de
Lance Armstrong heeft vannacht de redding van zijn toekomst in gang gezet. Met de hulp van Oprah, een van de meest vertrouwenwekkende figuren binnen de Amerikaanse samenleving, is hij tot een eerste ‘openbare’ bekentenis gekomen.
In algemene termen weliswaar, maar toch; hij heeft bekend.
En natuurlijk was het interview geen verhoor, en zal hij van Oprah wat speelruimte hebben gekregen om zijn
Aanstaande donderdag 17 januari wordt naar alle waarschijnlijkheid de openbare biecht van Lance Armstrong uitgezonden. Hij volgt mijn advies op en probeert een eerste stapje te maken op weg naar rehabilitatie. Ik ga ervan uit dat hem dat zal lukken. De liefde van het Amerikaanse volk