Als Milaan-Sanremo in aantocht is, moet ik altijd denken aan een sticker op de bovenbuis van mijn oude merkloze en in afzichtelijk oranje gespoten racefiets. Een fiets die al jaren hangt te roesten in de schuur, vervangen door een fraaie celestekleurige Bianchi. De betreffende sticker was van de Partito Comunista Rifondazione. Dat heeft niets te maken met mijn politieke voorkeur,
Met een splijtende demarrage op de Cipressa opent Marco Pantani de debatten van de negentigste Milaan – Sanremo. Omdat onder andere de snellere Bartoli en Van Bon – en een sterke Mario Aerts – aan zijn wiel hangen, rijdt il Pirata niet door. Ook op de Poggio gebeurt er weinig. De koplopers worden bijgehaald door de achtervolgers: een omvangrijke bende
Het seizoen is begonnen. De grote klassiekers komen eraan. Wat een heerlijk vooruitzicht. Wel moeten we ons eerst even langs Milaan – Sanremo worstelen. Want wat is dat toch altijd een vervelende koers.
Er waren tijden dat ik me op Milaan – Sanremo verheugde. De eerste zonnestralen
Leo Aquina: Takashi Miyazawa. “Die kent u niet.” Ik hoor het Mart Smeets zeggen. “Die rare Japanner, hij rijdt zomaar alleen weg op de Poggio.” Takashi Miyazawa, Aziatisch kampioen van 2007, een groot man in de Ronde van Okinawa en meervoudig winnaar van de Ronde van Hokkaido. Morgen is hij de enige Japanner in Milaan – Sanremo. Toen ik
Drie weken geleden schreef ik over Teun van Vliet, op dat moment de laatste Nederlandse winnaar van de Omloop Het Volk/Nieuwsblad. Enkele dagen later werd ik achterhaald door de nieuwe werkelijkheid en die heette Sebastian Langeveld. Vorig jaar sprak ik Hennie Kuiper, nog
Marc Gomez (19 september 1954)
Het zijn er niet veel, maar er zijn een paar zekerheden in de sport. Nederland wordt wereldkampioen korfbal nadat de Belgen in de finale zijn verslagen. De Duitse Fußballnationalmannschaft haalt op een WK minimaal de kwartfinale. Milaan-Sanremo eindigt na de beklimming van de Poggio in een groepssprint op de Via Roma.
Dat laatste irriteerde koersdirecteur Vincenzo Torriani