Het einde van een Ventoux-obsessie

Door |maandag 19 oktober 2015|

2.00.15 uur. Het staat er echt. Vijftien seconden. Ik godver even hardop, maar moet even daarna ook glimlachen. Dit is een goed verhaal, denk ik bij mezelf.

Ik had tegen wie het maar wilde horen aangekondigd dat mijn fietsdoel dit jaar heel duidelijk was: binnen twee uur de Ventoux oprijden. Dat leek haalbaar. Ik had de hele winter doorgefietst,

Geen zuchtje wind op de Mont Ventoux

Door |woensdag 30 september 2015|

Nico Faaij richt zijn hoofd op. Voor de derde keer vandaag doemt de kale top van de Mont Ventoux met het karakteristieke weerstation voor hem op. Eerder op de dag was hij vanuit Malaucène al de ‘reus van de Provence’ opgefietst. En daarna vanuit Sault. Nu nog een steil laatste stukje en dan zit ook de klim vanuit Bédoin er

Une montée violente

Door |woensdag 9 september 2015|

 

20150818_152119
Ik kan, na mijn eerste ritje op Franse bodem, nog net naar de zwembaddouche wankelen. Met mijn fietskleding aan koel ik af onder de koude straal, terwijl de overige campinggasten me meewarig aankijken. Rare vent. Met deze temperatuur fietsen. Ik ben volkomen naar de gallemiezen gedraaid. Combinatie van zon, woedende mistralwind en

De Ventoux is geen wielerpiste

Door |zondag 28 juni 2015|

‘Meer dan dit dorst ik er niet in te pomp’n.’ Ik keek naar het metertje op de gammele fietspomp: 4.0 bar. De vriendelijke Groninger trok onder een borstelige snor zijn rechtermondhoek in een verontschuldigende krul. ‘Als ik er meer in douw, klapt ie straks weer.’ In de verzengende hitte, aan de voet van Mont Ventoux, had de man zich van

Stront Ventoux

Door |zaterdag 20 juni 2015|

Je zal maar een strontvlieg zijn en dagelijks je rondjes vliegen ergens op de Mont Ventoux. Dagelijks word je lastig gevallen door omhoog gevallen wieleramateurs die zo nodig hun ego gestalte willen geven, door met een te dure fiets te traag de reus van de Provence willen bedwingen. Als vlieg kun je dan maar beter er het beste van maken

Project Ventoux

Door |maandag 8 juni 2015|

Al twee jaar op rij kampeer ik met mijn gezin aan de voet van de Mont Ventoux. Niet alleen omdat de camping zo kindvriendelijk is, de zon er altijd schijnt en de baguettes er zo lekker zijn. Nee, ook omdat papa zo nodig de Ventoux op moet fietsen.

In 2011 kocht ik na een jaar of tien nietsdoen weer een racefiets.