Het einde van een Ventoux-obsessie
2.00.15 uur. Het staat er echt. Vijftien seconden. Ik godver even hardop, maar moet even daarna ook glimlachen. Dit is een goed verhaal, denk ik bij mezelf.
Ik had tegen wie het maar wilde horen aangekondigd dat mijn fietsdoel dit jaar heel duidelijk was: binnen twee uur de Ventoux oprijden. Dat leek haalbaar. Ik had de hele winter doorgefietst,