“Wat maakt het uit?”, dacht ik een paar jaar geleden toen de Omloop Het Volk verder ging onder de naam Omloop Het Nieuwsblad. Wielervrienden die zich druk maakten over de teloorgang van tradities, verweet ik gebrek aan historisch besef. “Een nieuwe sponsor, een nieuwe naam. Zo is het in het wielrennen altijd geweest en zo zal het altijd blijven.” Gebrek
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even op
Toen hij haar voor het eerst in de verte zag, kon hij niet vermoeden wat zij voor hem zou gaan betekenen. Het was een koude voorjaarsdag in 2007, de ‘Ronde van Vlaanderen voor Wielertoeristen’. Hij had geen idee wat hem daar te wachten stond. Ja, 150 kilometer fietsen over heuvels en kasseien.
Na
Het landschap vormt het decor van wielerkoersen. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten,
De Rode Lantaarn brengt je soms op plekken waarvan je het bestaan niet kende. Zo toerden we vandaag richting Wanzele, voor een Special met Oliver Naesen. De ‘heerlijkheid’ Wanzele zelfs, volgens Wikipedia, In 1537 door keizer Karel V verkocht aan Adriaan Bette van het huis Bette. Die Bettes zijn er al lang en breed vertrokken – al prijkt boven de
We hebben er 12 jaar op moeten wachten maar afgelopen zondag was het weer zover: een Italiaan wint de Ronde van Vlaanderen. En is er iets mooier dan een Italiaan die een grote koers in Vlaanderen wint? Zeg het me.
Maar de druiven waren zuur. Vooral bij de commentatoren van de Vlaamse televisie. De sterkste renner in koers had niet gewonnen