Pim Fortuyn
Voetbalfans bijvoorbeeld. Hult je favoriete team zich in dat zachte kleurtje dan zijn de rapen nogal eens gaar. In 2002 bijvoorbeeld. Feyenoord-keeper Edwin Zoetebier vindt het wel een mooie kleur en besluit in samenspraak met de kledingsponsor tot een roze keeperstrui. Het kledingstuk komt echter niet verder dan het trainingsveld want een deel van de mondige fans laat weten niet gediend te zijn van Zoetebiers kledingkeuze. Tijdens een radio-interview ‘verdedigt’ de keeper zich door te stellen dat ‘Rotterdammers toch vrij massaal achter Pim Fortuyn stonden’. In een krantenbericht wordt nog gemeld dat Zoetebier heteroseksueel is… En als Feyenoord zwicht voor de kritiek, krijgt het ‘t teleurgestelde COC over zich heen. Van recentere datum is het besluit van NAC om het veld toch niet in roze uitshirts te betreden. FC Utrecht doet het sinds dit seizoen, ondanks mokkende fans, wel. Het spiegelt zich volgens Voetbalzone.nl aan Serie A-club Palermo ‘waar het roze tricot al jaren vol trots wordt gedragen’.
La Gazetta dello Sport
Tja, dan hebben we het over Italië, het land van de Giro en zijn roze leiderstricot. Ooit gehoord van renners of wielerfans gehoord die de kleur van de onschuld verafschuwden? Ik niet. Het Giro-roze is roze omdat de sportkrant die de rittenkoers ooit bedacht wordt gedrukt op papier van die kleur. La Gazetto dello Sport.
Maar roze wielershirts worden – al veel langer – niet louter in de Ronde van Italië gedragen. Reden voor een Top 5, van roze wielershirts buiten de Giro d ‘Italia. Shirts die maar voor een deel roze kleuren (denk aan Lampre, Chazal, Mercier en Lotto) tellen niet mee. T-Mobile wel, als runner-up ofwel nummer zes.
Oké, deze van Goudsmit-Hoff uit 1971 en 1972 is niet helemaal echt. Of liever: niet bedoeld. Collega-wielerliefhebbers hebben mij weleens wijs proberen te maken dat foto’s met deze – normaal gesproken oranje – shirts verkleurd zijn, maar ik geloof er niet in. Nog steeds niet. Andere oranje shirts (die van BIC bijvoorbeeld) en het Goudsmit-Hoff petje zijn immers wel oranje. Maar de zon of het wasmiddel van toen hadden blijkbaar een verkleurende werking.
De sponsor- of teamkleur is geel en je mag rijden in de Tour de France. Wat te doen? De Tourdirectie wil geen concurrentie met Het Geel en dus moesten in elk geval Mercatone Uno, ONCE en MANN-Grundig in het verleden kiezen voor een alternatief. Het werd (overigens niet alle jaren) roze. Waarom? Om eerlijk te zijn weet ik dat niet.
Drie. Onderbroekenroze.
De afgebeelde coureur (Gabriel Mas) is er, bijna vijftig jaar geleden, zo te zien best trots op. En laten we eerlijk zijn: zijn roze trui kleurt best mooi bij dat hemelsblauw aan de horizon. Ferrys is een Spaans bedrijf in ondergoed. Shirtjes, onderbroeken en sokken heb ik mij laten vertellen. En wellicht ook (roze?) dameslingerie.
Twee. Limonaderoze.
Roze is sinds jaar en dag ook de leiderstrui in de Vierdaagse van Duinkerken. Reden? De limonadefabriek die de Noordfranse rittenkoers in1955 in het leven riep. Samen met wat initiatiefnemers maar het roze limonademerk Primerose had blijkbaar het meest in de melk te brokkelen.
Eén. Stripteaseroze.
- UCI-man springt en juicht voor Jopie - 25/09/2020
- Raad het plaatje - 25/09/2020
- De spreekwoordelijke rode lantaarn - 18/09/2020