Verjaardagskalender 10 april: Yves Lampaert (1991)

De 176 renners die op vrijdag 1 juli 2022 een voor een van het startpodium glijden hebben stuk voor stuk geen oog voor de Deense bezienswaardigheden. Zij proberen, voor zover mogelijk op het kletsnatte en daardoor spekglad geworden wegdek van Kopenhagen, de 13,2 kilometer zo snel mogelijk af te raffelen. Vooraf zet iedereen zijn geld op Wout van Aert, Tadej Pogačar of Filippo Ganna. En anders zouden thuisrijder Jonas Vingegaard en Mathieu van der Poel misschien wel eens een gooi naar geel kunnen doen. Niemand rekent op een boerenzoon uit België, die tot een ieders stomme verbazing en niet in de laatste plaats die van zichzelf, alles en iedereen te kijk zet. Zichzelf verontschuldigend voor zijn knappe prestatie en het feit dat hij 175 andere renners te snel af is geweest in de Deense Tour-ouverture mag Yves Lampaert in 2022 het eerste geel aantrekken.

Echte excuses zijn het natuurlijk niet, die de renner van QuickStep maakt. Hij zou wel gek zijn. Sorry zeggen voor het feit dat hij simpelweg de allerbeste is op de openingsdag van de Tour. Met name in het tweede deel van de tijdrit is Yves Lampaert heer en meester. Op het tussenpunt, na 6,8 kilometer, zet hij ‘slechts’ de achtste tijd op de klok, maar in de resterende kilometers slokt hij de zeven renners die sneller waren een voor een op. Liefst vier en een halve seconde, gezien de geringe afstand een aanzienlijk gat te noemen, is hij aan de finish sneller dan zijn beduusde landgenoot Van Aert. Die had rekening gehouden met een eventuele nederlaag tegen Pogačar of Ganna, maar nooit gedacht dat uitgerekend Yves Lampaert hem de baas zou zijn.

Acht dagen eerder had Van Aert heel bewust het Belgisch tijdritkampioenschap overgeslagen om zich zo optimaal mogelijk te prepareren voor de Tour. Lampaert was wel van start gegaan en tweede geworden. Een prima prestatie, al gaf de dikke halve minuut die hij op ploeggenoot Remco Evenepoel moest toegeven, nou niet bepaald het benodigde zelfvertrouwen waar hij op hoopte. De Belgisch kampioen start echter niet in de Tour, dus heeft Lampaert alvast een concurrent minder in de straten van Kopenhagen.

Daar zit alles mee voor de Belgische boerenzoon. Als hij in het blauw-witte QuickStep-tricot van het startpodium rolt, lijkt het net iets minder hard te regenen dan in de uren voordien. Sommige kanshebbers zijn eerder gestart om het barre weer voor te zijn, maar dat pakt niet uit als verwacht. Gaandeweg de tijdrit klaart het juist op en de meeste regen valt in de eerste uren. Toen kletterde het Deense hemelwater in forse hoeveelheden uit de lucht en veranderde de, op sommige plekken met klinkers bestrate wegen, in een spekgladde ondergrond.

Outsiders voor een hoge klassering, onder wie Stefan Bissegger en Christophe Laporte – de Fransman heeft onderweg de snelste tussentijd – zijn onvoldoende bedacht op een mogelijke glijpartij en maken op onzachte wijze kennis met de bestrating in Kopenhagen. Ondanks dat de regen net wat minder hevig neerdaalt als Lampaert op weg gaat, zijn asfalt en klinkers nog immer nat en glibberig. De Belg lijkt er geen hinder van te ondervinden. Half koers is hij nog vijf tellen langzamer dan de toptijd van Laporte. Ook Wout van Aert is iets sneller dan Lampaert. De topfavorieten bijten zich echter allemaal stuk op het tempo waarin de boerenzoon de tweede helft van de tijdrit afraffelt.

De Kleine Zeemeermin, het Koninklijk Paleis Amalienborg, de achtbaan in het Tivoli-park, die vanaf de straat duidelijk zichtbaar boven de omheining uit torent, Lampaert ziet er niets van. Nog geen milliseconde. In opperste concentratie snelt hij naar de winnende tijd en naar het geel. Na afloop reageert hij verbaasd. In de vele microfoons steekt hij een relaas af dat somtijds bijna een verontschuldiging lijkt. De etappewinnaar is ‘maar een Belgische boerenzoon’. Tenminste, zo formuleert hij het zelf. Yves Lampaert biedt nog net geen excuses aan de plaatselijke VVV van Kopenhagen aan voor het feit dat hij helemaal niets van al die ‘must sees’ in de stad heeft meegekregen.