Foto Stefaan Beel
Verjaardagskalender 13 januari: Egan Bernal (1997)
Een klein, bescheiden berichtje is het. Zoals er zoveel staan op Facebook en op andere sociale platforms. De een zoekt dit, de ander wil dat. Vragen staat vrij en niet geschoten is altijd mis. Als maar een paar van zijn Facebook-vrienden de helpende hand bieden en wat willen doneren, of ten minste het hulpverzoek in willen liken of delen, is de 17-jarige jongen al tevreden. Wie weet waar zijn berichtje en het sneeuwbaleffect van sociale media hem zullen brengen. In Noorwegen. Hoopt hij. En daarvoor heeft hij geld nodig. Niet eens zo’n exorbitant hoog bedrag, maar net genoeg om vanuit Colombia naar het westelijke deel van het Scandinavische schiereiland te kunnen vliegen en er een paar hotelovernachtingen te kunnen betalen. Dan zou zijn deelname aan het WK Mountainbike voor junioren veilig zijn.
Foto Stefaan BeelHet arme Colombiaanse gezin Bernal heeft simpelweg de financiële middelen niet om een Europese trip voor hun 17-jarige zoon Egan te betalen. Vooruit, de jongen is een talentvol mountainbiker, maar veel vertrouwen in een kansrijke carrière hebben zijn ouders niet. Vader Germán was in zijn jonge jaren zelf geen onverdienstelijk wielrenner, maar ontdekte al snel dat er meer nodig is voor de stap naar het mondiale profpeloton dan hard tegen de oneindig hoog Colombiaanse bergpassen op kunnen fietsen. Het had Papa Bernal een desillusie opgeleverd die hij zijn zoon het liefste wil besparen. Meermaals had hij er bij de jonge Egan op aangedrongen dat die maar beter een goede maatschappelijke carrière kon nastreven – politiek journalist, dat zou wel wat voor hem zijn – dan alles op alles zetten voor een onzeker bestaan als wielrenner. Egan twijfelt en met de steun van Pablo Mazuera, een trainer die zich al zes jaar over de jonge Colombiaan ontfermt, besluit hij nog een keer alles op alles te zetten. Politieke journalistiek studeren kan later ook nog, en dan heeft Egan het in ieder geval geprobeerd. Maar eerst heeft hij genoeg geld nodig voor de oversteek naar Noorwegen.
Zou Mark Zuckerberg weten dat hij een heel piepklein, bescheiden aandeeltje heeft gehad in de eerste Colombiaanse eindzege in de Tour de France? Vast niet. Feit is dat de 17-jarige Egan Bernal, mede dankzij het oproepje op zijn Facebook-pagina, genoeg poen bij elkaar schraapt om af te kunnen reizen naar het WK Mountainbike in Noorwegen. In skioord Hafjell wordt hij knap tweede, een half minuutje achter de Deen Simon Andreassen, maar bijvoorbeeld vóór Milan Vader, die als vierde eindigt. Het is de bevestiging van hetgeen Bernal en coach Mazuera al enkele jaren weten. In de Colombiaanse tiener schuilt een talent dat het wel eens ver kan schoppen. Heel ver. Het jaar nadien finisht Egan het WK Mountainbike voor junioren nog eens als derde, om vervolgens de overstap te maken naar het wegwielrennen. In de vier jaren die volgen ontpopt hij zich in recordtempo tot een van de beste klassementsrenners van het moment, met natuurlijk als hoogtepunt de eerste Colombiaanse Tourzege ooit in 2019.