Foto Filip Bossuyt

Wielercultuur

Verjaardagskalender 18 mei: Niki Terpstra (1984)

Maak een top tien van de meest memorabele flash-interviews met Nederlandse wielrenners en er zal een aantal zekerheidjes in staan, waar een ieder zich onmiddellijk in kan vinden. Gerrie Knetemann, bijvoorbeeld. Als kersverse winnaar van de Amstel Gold Race van 1985 barst hij vlak na de finish, ten overstaan van Mart Smeets, in tranen uit. Jan Janssen mag niet ontbreken. Het ‘Cora, ik heb de Tour gewonnen, kindje…’, dat de Tourwinnaar van 1968 uitspreekt in de microfoon van Theo Koomen is klassiek. De complete top tien zullen we aan de hand van een lezerspoll in de toekomst misschien nog wel eens samenstellen, maar wie ook zeker niet mag ontbreken is Niki Terpstra. Nog zo’n legendarisch flash-interview, direct na de door de Noord-Hollander gewonnen Ronde van Vlaanderen van 2018.

Wat begint als een serieus antwoord op een vraag van Sporza-verslaggever Renaat Schotte, buigt Terpstra binnen enkele seconden om in wat net zo goed een auditie voor een talentenjacht zou kunnen zijn. Alsof Henkjan Smits, voordat de Vlaamse regie de kersverse winnaar van de Hoogmis in vele huiskamers in beeld brengt, nog even snel het verzoek om ‘een couplet en een refrein’ had gedaan. Zoals het vroegere Idols-jurylid dat jarenlang van de deelnemers aan de televisiehow had verlangd. Ineens zet Terpstra in. ‘Ik bouwde op, ik bouwde op. En het bloed stond naar m’n kop. Het was de liefde, de liefde voor de koers’.

Liefhebbers van de betere Vlaamse popmuziek herkennen direct een verbastering van een stukje tekst uit de hit Liefde Voor Muziek van zanger Raymond van het Groenewoud – in 1991 ook in Nederland goed voor een nummer 1-notering in de Top 40. Maar dan op z’n Terpstra’s. Het zinnetje dat nog ontbreekt is ‘het ging vooruit, het ging verbazend goed vooruit’. Misschien omdat het in alle euforie en consternatie even aan het geheugen van de dolgelukkige renner ontglipt is. Of omdat het eigenlijk helemaal niet zo verbazend is wat Terpstra op zondag 1 april 2018 presteert.

De Nederlander verkeert namelijk in een blakende vorm. Negen dagen voor de Vlaamse Hoogmis heeft hij in de E3 Harelbeke al een bijzonder fraaie overwinning opgestreken. Bovendien weet hij zich omringd door veruit de sterkste ploeg van het moment als het gaat om de Vlaamse voorjaarsklassiekers. The Wolfpack. De manschappen van teammanager Patrick Lefevere, die in het donkerblauw van QuickStep Floors menig eendagskoers naar hun hand weten te zetten en te winnen.

Precies dat gebeurt op Eerste Paasdag in 2018 opnieuw. In een uitermate boeiende koers – wie thuis met een bakje chocolade paaseitjes binnen handbereik voor de televisie zit zal weinig tijd vinden om de lekkernijen te verorberen – toont Terpstra zich al vroeg een van de besten. Een eerste poging van de Nederlander om een aantal medekanshebbers af te schudden en naar de kop van de wedstrijd te springen, wordt op 46 kilometer van de finish nog onschadelijk gemaakt, maar als Terpstra een dikke twintig minuten later een herkansing waagt is het wel raak. Op de Kruisberg countert hij een aanval van Vincenzo Nibali en als de Italiaan, al vrij snel, stilvalt neemt Terpstra het commando onmiddellijk over.

Binnen enkele kilometers soleert hij naar het trio koplopers, Sebastian Langeveld, Dylan van Baarle en Mads Pedersen, om hen net zo snel als dat hij ze heeft opgeraapt achteloos over z’n schouder te gooien en te lossen. In rap tempo rijdt Terpstra naar de finish in Oudenaarde. ‘Verbazend goed vooruit’, zal hij onderweg ongetwijfeld een paar keer gedacht hebben. Ongemerkt nestelen een paar flarden tekst van Raymond van het Groenewouds Liefde Voor Muziek zich in het hoofd van de aanstaande winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Om die, vlak na zijn overwinning, in de microfoon van Renaat Schotte er uit volle borst uit te gooien. Een legendarisch flash-interview als kroon op een al even legendarische en magistrale overwinning in de Vlaamse Hoogmis.

Foto Filip Bossuyt

Bekijk ook van Vincent de Lijser

Verjaardagskalender 18 mei: Niki Terpstra (1984)

Wielercultuur

Legendarische Italiaanse wielerploegen: Brooklyn

Nostalgie Wielercultuur