Verjaardagskalender 24 maart: Daniëlle Overgaag (1973)

Het ongemak en de moeite om zichzelf een houding te geven, straalt van de gezichten van Erik Breukink, Gert Jakobs en Nico Verhoeven af. In denkbeeldige letters op hun voorhoofd valt nog net niet de tekst ‘ik wil hier liever niet zijn, maar deze fotoshoot staat nu eenmaal in mijn contract’ te lezen, maar veel scheelt het niet. Het contrast met de dame aan hun zijde, soms heeft ze frivool haar armen om de nek van haar collega-gelegenheidsfotomodel geslagen, kan niet groter. Zij kijkt lachend de lens in. Vol zelfvertrouwen, vrolijk en soms zelfs licht uitdagend. De camera is gek op haar en zij op de camera.

Professioneel fotomodel is ze niet, maar ze heeft zichtbaar gevoel voor en plezier in het werk in een studio vol camera’s en kunstverlichting. In tegenstelling tot de mannen met wie ze op de foto gaat. Ook zij is wielrenster en een talentvolle. Volgens menig kenner heeft Daniëlle Overgaag alles in zich om een internationale toprenster te worden. Haar fotogeniekheid niet meegerekend.

Net als oudere broer Danny steekt Daniëlle als junior met kop en schouders boven haar leeftijdsgenoten uit. Dankzij meerdere fraaie prestaties, waaronder de nationale juniorentitel in 1989, kan de Zuid-Hollandse anderhalf jaar later het clubtenue van vereniging Westland Wil Vooruit verruilen voor het, door verzekeraar AMEV gesponsorde, shirt van de KNWU-selectie. Overgaag rijdt er te midden van onder anderen Leontien van Moorsel, Elsbeth Vink en Astrid Schop. Vier en een half jaar lang maakt ze deel uit van het keurkorps van het nationale dameswielrennen. Overgaag wint onder meer twee keer een etappe in de hoog aangeschreven Tour de l’Aude en wordt achter boezemvriendin Van Moorsel in 1993 tweede op het NK in Meerssen.

Een jaar later wordt ze er nog eens vierde, maar dat blijkt een van haar laatste wapenfeiten als renster. Tussentijds heeft Overgaag een schildklieraandoening, veroorzaakt door obsessief eetgedrag, overwonnen – ze leeft maandenlang op een dieet van uitsluitend groenten en fruit en weegt op het dieptepunt niet meer dan 51 kilo, bij een lengte van 1 meter 75. Die donkere periode is een eyeopener. Alsof er iemand met de vingers knipt en de Zuid-Hollandse uit een roes wakker maakt, realiseert Overgaag dat er meer is in de wereld dan twee wielen, een dun zadel en veelvuldig trainen en voedingspatronen volgen. In juli 1995 is ze er klaar mee. Na een teleurstellend verlopen nationaal kampioenschap zet ze op haar 22^ste een streep onder haar carrière als renster.

De liefde voor de fiets maakt al snel plaats voor dat andere object waar ze van houdt. En dat dol is op háár. De camera. De beelden van Daniëlle Overgaag op een fiets die de meeste Nederlanders zullen hebben gezien, zijn niet die van haar als wielrenster, maar als fotomodel in een shampooreclame (‘Pam, je haar danst!’ – zoek ‘m maar op YouTube op). Ze presenteert een blauwe maandag Studio Sport, is te zien in meerdere RTL- en SBS-programma’s. Op persoonlijk vlak verruilt ze een wielrenner, Lance Armstrong, met wie ze in de eerste helft van de jaren ’90 een tijdje een relatie heeft, – al zal de Amerikaan dat merkwaardig genoeg decennia later ontkennen of zelfs doen alsof hij geen benul heeft wie Daniëlle is – voor acteur, presentator en televisieproducent Reinout Oerlemans. Wel iemand met een, min of meer, topsportverleden, trouwens.

Er zijn aan het begin van de jaren ’90 weken dat Oerlemans elke werkdag op televisie te zien is als Arnie Alberts in Goede Tijden, Slechte Tijden en op zondagavond in Studio Sport door het beeld schiet als aanvaller van hoofdklasse hockeyclub Klein Zwitserland. Inmiddels wonen Daniëlle, Reinout en hun vier kinderen al een tiental jaar in Los Angeles. In 2021 waren ze ineens wereldnieuws. Nou ja, in de showbizz-rubrieken dan. Hun kapitale, door Daniëlle zelf gestylede, villa in de wijk Bel Air verkochten ze voor liefst zeventig miljoen (!) dollar aan popster The Weeknd. Er kan in drie decennia tijd veel veranderen, maar zelden was een contrast in iemands leven zo groot.