Foto Hejsa / Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0
Verjaardagskalender 25 januari: Remco Evenepoel (2000)
De voorhoede van het C1-elftal van PSV bestaat ruim een decennium geleden geregeld uit het trio Yasin Aallilou, Cody Gakpo en Remco Evenepoel. Amper veertien jaar jong zijn de ambitieuze jeugdspelers, die drie dingen met elkaar delen. Ze zijn gek van voetbal, meer dan bovengemiddeld getalenteerd en alle drie dromen ze van een basisplaats in het eerste van de Eindhovense club. Mede dankzij hun Finse trainer Joonas Kolkka raken de drie steeds beter op elkaar ingespeeld. Automatismen worden in hun samenspel geslepen en leiden veelvuldig tot doelpunten en daardoor klinkende overwinningen voor de C1-tjes. Voorzet Evenepoel vanaf de linkerkant, doelpunt Gakpo. De drie drijven menig jonge keeper van de tegenpartij tot wanhoop en rijgen samen de goals aaneen. Scoort Cody, dan juicht Remco en vice versa.
Iets meer dan tien jaar later is er veel veranderd. Yasin Aallilou weet de stap naar het eerste van een profclub nooit te maken. De andere twee slagen er wel in om door te breken en de absolute wereldtop te halen. Cody Gakpo komt via het eerste van PSV in het Nederlands Elftal terecht en speelt inmiddels al enkele seizoenen bij Liverpool in de Engelse Premier League. En Remco Evenepoel? Die is na enkele jeugdelftallen in Eindhoven al snel klaar met voetbal. Hij speelt kortstondig in het opleidingstraject van Anderlecht, waar hij vooral als linksback wordt ingezet, en komt nog even in actie voor de Belgische nationale ploeg onder de 16. Dan hangt hij zijn kicksen aan de wilgen. De tiener verruilt het groene gras voor eindeloze grijze asfaltwegen. De jonge Remco besluit op zijn zeventiende definitief te kiezen voor die andere sport waar hij al van jongs af aan zo verzot op is. De koers. Al twijfelt hij in tussentijd, naar verluidt, ook nog heel even over een eventuele carrière als hardloper.
Dat zijn keuze op wielrennen valt is ook weer niet zo heel vreemd. Vader Patrick was in de eerste helft van de jaren ’90 enkele jaren profrenner bij de bescheiden Belgische Collstrop-ploeg. Hij reed er als knecht nog aan de zijde van veteranen Etienne De Wilde en Adrie van der Poel. Al snel doet Remco de carrière van zijn vader – senior kwam als renner niet veel verder dan een zege in de GP van Wallonië, een in de achterhoede van het peloton uitgereden Vuelta en wat ereplaatsen in Vlaamse rondjes om de kerk – verbleken alsof er liters waterstofperoxide over zijn leeggegoten. Luik-Bastenaken-Luik, Vuelta, WK, BK, Olympische Spelen. Of het nou een wegrace of een tijdrit is, een eendagskoers of een ronde; het maakt niet uit. Remco start. Remco rijdt. Remco wint. Al voor zijn 25ste verjaardag heeft hij meer titels en kampioenschappen op zijn naam staan dan hij als voetballer ooit had kunnen behalen. Vooruit, in het voetbal liggen die minder makkelijk en vaak voor het grijpen, maar het punt moge duidelijk zijn. Met zijn oude voetbalmaatjes van dik tien jaar terug bij PSV heeft Remco nog steeds contact. Voor de camera van de NOS vertelde zowel hij als Cody Gakpo dat ze elkaars verrichtingen en prestaties nog altijd op de voet volgen. Net als toen, samen in het veld, gunnen ze elkaar het beste. Wint Remco, dan juicht Cody. En vice versa.