Foto Jans Canon, CC BY 2.0
Verjaardagskalender 28 april: Bradley Wiggins (1980)
Meesmuilende blikken kijken in de richting van Dave Brailsford. Een onhoorbare, maar duidelijk voelbare mengeling van ongeloof en hoon is de natuurlijke tegenreactie die de iets eerder geuite combinatie van ogenschijnlijke grootspraak en zelfoverschatting moet neutraliseren. Het is januari 2010 als de kersverse teammanager van een nieuwe Britse profploeg de pers te woord staat. De ambities die Brailsford de nieuwsgierige journalisten toestopt liegen er bepaald niet om. Team Sky wil binnen een tijdsbestek van vijf jaar Groot-Brittannië haar eerste Tourwinnaar bezorgen. Vooral de verslaggevers die vanaf het vaste Europese land de Noordzee zijn over gestoken om Brailsfords verhaal aan te horen en kennis te maken met zijn rennersgilde moeten lachen om de torenhoge ambities die de Brit aan de dag legt. De manager van Team Sky heeft weliswaar een uitstekend cv vol successen, maar die zijn allemaal behaald op de baan. Als bondscoach van de nationale Olympische selectie gidste Brailsford tijdens de Spelen van 2008 zijn ploeg naar een tas vol gouden medailles. Met baanspecialisten als Chris Hoy, Jason Kenny, Geraint Thomas en Bradley Wiggins had hij letterlijk en figuurlijk goud in handen, maar op de weg gelden andere wetten. Zeker in het als tamelijk conservatief bekend staande wielermilieu. Wat die Brailsford wel niet denkt en hoe precies hij dan binnen vijf jaar een Brit op het hoogste treetje van het erepodium in Frankrijk wil krijgen, zijn nog de meest neutrale en bescheiden vragen, die begin 2010 op de ambitieuze teammanager worden afgevuurd als hij zijn renners voorstelt. Brailsford pareert het vragenvuur met gemak en spreekt vooral het vertrouwen uit in zijn onbetwiste kopman. De renner die de zware taak toebedeeld heeft gekregen om de klus die zijn chef voorspiegelt, te klaren, Bradley Wiggins.
Uitgerekend op de dag dat Bradley Wiggins zich voor het eerst op asfalt toont aan het wielerminnend publiek, doet Dave Brailsford de eerste aanzet tot wat enkele jaren later Team Sky zal zijn, uit de doeken. De datum is niet onbedoeld gekozen. Het is 13 juli 2007. Precies veertig jaar eerder stierf de, tot dan toe, meest succesvolle en bekendste Britse wielrenner. Tom Simpson bezweek in de Tour van 1967 aan een cocktail van uitputting, hitte en amfetamines. Vier decennia later lijkt een landgenoot van Simpson lange tijd op weg naar de dagzege in Frankrijk. Bradley Wiggins is al na twee van de tweehonderd te rijden kilometers tussen Semur-en-Auxois en Bourg-en-Bresse ontsnapt uit het peloton, bouwt in z’n uppie een maximale voorsprong op van liefst zeventien minuten, maar strandt uiteindelijk in het zicht van de haven. Op zeven kilometer van de streep is Wiggins er aan voor de moeite. Niet hij, maar Tom Boonen wint die dag. In de twee en een half jaar die volgen tussen dat moment en de lancering van Team Sky, behalen Brailsford en Wiggins niet alleen hun gouden successen op de Olympische baan van Peking, laatstgenoemde ontpopt zich onverwacht ook tot klassementsrenner. In de Tour van 2009 kan Wiggins in het hooggebergte de besten lang volgen en eindigt in Parijs op een knappe en bovenal verrassende vierde plaats – later zal hij zelfs een plekje doorschuiven, als nummer drie Lance Armstrong na zijn dopingbekentenissen uit de uitslagen geschrapt wordt. Brailsford beseft ineens wie zijn ambities om met een landgenoot de Tour de France te winnen, waar kan maken. Team Sky begint voorzichtig haar eerste vorm te krijgen.
In december 2009, net voor kerst, zet Bradley Wiggins zijn handtekening onder een contract waar de krabbel van Brailsford ook al op staat. De nummer vier van de meest recente Tour stapt over van Team Garmin naar Team Sky en zal daar de absolute kopman zijn. Drie maanden eerder heeft de nieuwe ploeg twee dozijn andere renners vastgelegd, onder wie – de dan nog relatief onbekende – Geraint Thomas, Ian Stannard en Chris Froome. Al in de eerste maand dat de in stemmig zwarte shirts gehulde brigade van Brailsford deel uitmaakt van het profpeloton kan de champagne van de kurk. Chris Sutton wint de zesde etappe van de Tour Down Under en heeft de primeur van de eerste zege voor Team Sky. Vier maanden later, in de Giro-proloog door hartje Amsterdam, bezorgt Wiggins zijn ploeg ook succes in een grote ronde. In het klassement speelt hij echter geen rol van betekenis en in de Tour, enkele weken later, evenmin.
Het jaar nadien zet een valpartij in de zevende etappe een forse streep door de ambities van renner en ploeg in Frankrijk, maar in de Vuelta kloppen Froome en Wiggins plots hard op de poort, die hen toegang biedt tot de selecte groep van klassementsrenners die in grote ronden de dienst uitmaken. Achter Juan José Cobo staan de beide Britten op de plaatsen twee en drie in het eindklassement – de Spanjaard zal bijna acht jaar later alsnog gediskwalificeerd worden vanwege onregelmatige bloedwaarden, waardoor de Vueltazege van Froome in 2011 met terugwerkende kracht de eerste Britse eindzege in een grote ronde zal blijken. Achteraf is mooi wonen, luidt een bekende tegeltjeswijsheid. De Tour van 2012 wordt de ‘big break’ voor Team Sky. Inmiddels is ook topsprinter Mark Cavendish de ploeg komen versterken, waardoor de manschappen van Brailsford de hele Franse ronde lang op ieder terrein domineren. In de tijdritten staat er geen maat op de turbomotor die in het lijf van Wiggins verstopt lijkt te zitten. Bergop maakt met name Froome de sterkste indruk. Hij wint de rit naar La Planche Des Belles Filles, maar moet zich meermaals – letterlijk – inhouden in dienst van zijn kopman, die soms duidelijk zichtbaar moeite heeft met het hooggebergte. Desondanks doorstaat Wiggins de Alpen- en Pyreneeënreuzen. Op de Champs-Élysées geeft hij zijn eindzege zelfs nog wat extra glans. Op anderhalve kilometer van de aankomst zet de Brit zich op kop van het peloton, spant elke vezel in zijn vermoeide lijf nog eens aan en geeft een minuut lang vol gas. Hij levert de perfecte lead-out af, die door Cavendish in de slotmeters wordt bekroond met een derde sprintzege. De belofte die Dave Brailsford de pers in januari 2010 deed, om Groot-Brittannië binnen vijf jaar haar eerste Tourwinnaar te schenken, wordt al in het derde seizoen dat Team Sky in het peloton rondrijdt meer dan waargemaakt.
