Verjaardagskalender 4 juli: Ludwig Wynants (1956)

Niet dat zijn ouders dat een veel beter alternatief vinden voor het wielrennen, maar de jonge Herman loopt zo in ieder geval niet het risico van zijn fiets te tuimelen. Via een omweg komt de Belg in de jaren ’80 alsnog het peloton binnen. Als sponsor en wedstrijdorganisator. Schueremans geldt op dat moment als de geestelijk vader van festival Torhout-Werchter, inmiddels al jaren bekend als Rock Werchter. In die hoedanigheid is hij niet alleen geldschieter en naamgever van de etappekoers Torhout-Werchter Classic, in 1985 is het festival een seizoen lang cosponsor van de Belgische Tönissteiner-ploeg.

De bescheiden formatie, met als blinkvangers sprinter Benny Van Brabant en ex-TI Raleigh-renner Paul Wellens, en verder voornamelijk jonge talenten en enkele wat meer ervaren waterdragers zoals Noël Segers en Ludwig Wynants, krijgt tot haar eigen stomme verbazing prompt een uitnodiging voor de Tour de France. Zelden is het gezegde ‘wie het laatst lacht, lacht het best’ toepasselijker geweest als bij het Touroptreden van de renners van Tönissteiner.

In eerste instantie vragen vele volgers zich af wat dat kleine Belgische ploegje in die gele shirts, voorzien van prominente rode balk op de borst waar in witte letters ‘T-W’ op prijkt, in ’s hemelsnaam in de belangrijkste ronde van het jaar te zoeken heeft. Twee knullige incidenten in de eerste Tourweek maken dat critici de link tussen een wielerploeg en popmuziek nog wat verder doorvoeren en de renners van Tönissteiner vergelijken met de leden van Spinal Tap, de fictieve rockband vol stuntelaars uit de ‘mockumentary’ This Is Spinal Tap.

Ook bij Tönissteiner – Torhout-Werchter kennen ze enkele onhandige voorvallen. Zo breekt Stefan Morjean zijn pols door een domme val in de geneutraliseerde eerste kilometers van de zesde etappe. Diezelfde ochtend is ploeggenoot Luc Wallays door de teamleiding naar huis gestuurd. De knecht had een dag eerder meerdere malen geweigerd zijn wiel af te staan aan een ploeggenoot. Paul Wellens, Noël Segers en Benny Van Brabant werden alle drie straal voorbij gereden door hun helper toen ze met een lekke band langs de weg stonden.

Met Wallays’ verweer ‘ik heb niets gezien’ neemt ploegleider Ward Wouters geen genoegen. De knecht mag op eigen kosten de thuisreis aanvaarden. ‘Mooi op tijd voor het festival!’, trapt een journalist nog even na in een van de Vlaamse kranten. Het is een verwijzing naar Torhout-Werchter, dat op dat moment op punt van beginnen staat. Herman Schueremans lacht als een boer met kiespijn zodra hij het nieuws verneemt.

Een dag later lacht de festivalorganisator opnieuw, maar nu breeduit en van vreugde. In de zevende etappe van de Tour van 1985, uitgerekend één dag voordat tienduizenden mensen tijdens Torhout-Werchter zullen genieten van optredens van onder meer Depeche Mode, R.E.M., U2 en Joe Cocker, laat Ludwig Wynants, daags na zijn eigen verjaardag, de stoutste droom van zijn sponsor uitkomen: een renner met de letters ‘T-W’ op zijn shirt wint een Touretappe.

In de licht omhoog lopende slotkilometers in Nancy springt de Belg op het juiste moment weg bij medevluchters Peter Winnen, Luis Herrera, Iñaki Gastón en Nico Emonds. De drie eerstgenoemden zijn meer met elkaar bezig dan met de achtervolging op de koploper en met landgenoot Emonds heeft Wynants het kort voor zijn beslissende demarrage op een akkoordje gegooid. De Belgen spreken af niet achter elkaar aan te zullen gaan. Na een solo van een paar minuten rijdt Wynants met hooggeheven armen als eerste over de finish.

Herman Schueremans kan zijn geluk niet op. Een mooier begin van zijn muziekfestijn in Torhout, en een dag later in Werchter, had hij zich niet durven wensen. Het tweedaagse Torhout-Werchter-festival vindt namelijk eerst in de ene stad plaats en vervolgens in de andere, zo’n 130 kilometer verderop, waarbij op beide dagen dezelfde artiesten optreden.

Ondanks het Toursucces, dat het begin zal zijn van een warme vriendschap tussen Ludwig Wynants en Herman Schueremans, staakt de festivalorganisator aan het einde van het seizoen de sponsoring. Het budget dat hij beschikbaar heeft voor een wielerploeg is simpelweg niet groot genoeg en kan onvoldoende concurreren met dat van andere sponsoren.

Ook nu wordt Schueremans’ liefde voor de wielersport er bepaald niet minder om. Na een jaar afwezigheid keren de letters ‘T-W’ in 1987 al weer terug in het peloton. Ze prijken dan op het shirt van de Roland-Skala-ploeg. Opnieuw kan de kurk van de champagnefles als Herman Frison de vierde etappe van de Tour wint. Uitgerekend op de zondag van Torhout-Werchter.