Foto Silk Tork
Verjaardagskalender 7 juli: Erik Zabel (1970)
Woedend is Walter Godefroot. Als de bebrilde ploegleider, die tijdens zijn actieve carrière de Vlaamse Bulldog wordt genoemd, zijn bijnaam eer aan zou doen, zou iedereen in zijn directe nabijheid nu moeten vrezen voor het ergste. In plaats van te grommen en de tanden te ontbloten, zoals een hond vanzelfsprekend zou doen, grijpt deze buldog de telefoon.
Onder het roepen van een paar luide krachttermen, die uitgesproken met een Vlaams accent toch altijd net wat charmanter klinken dan in het Nederlands, zoekt de ploegleider van Telekom contact met Parijs. Met Tourdirecteur Jean-Marie Leblanc. Godefroot is niet zonder reden boos. Hij heeft zojuist vernomen dat zijn ploeg geen wildcard heeft gekregen voor de Tour van 1995, die twee en een halve week later in Bretagne aan haar 82ste editie zal beginnen. Het zou betekenen dat Telekom, dat met topsprinter Erik Zabel had verwacht een hoofdrol in massasprints te kunnen spelen, noodgedwongen thuis dient te blijven.
Drie dagen later staat Godefroot in Issy-les-Moulineaux, net buiten het centrum van Parijs. Ongeduldig kijkt hij op zijn horloge. Over enkele minuten mag hij op audiëntie bij Leblanc. De twee kennen elkaar al jaren. Eind jaren ’60 en begin jaren ’70 maakten ze allebei deel uit van het profpeloton. Godefroot met beduidend meer succes dan Leblanc. Terwijl er koffie wordt geserveerd wijst de Belg de Tourdirecteur op de ontwikkeling die zijn ploeg heeft doorgemaakt.
Aanstormend talent Zabel is in de achterliggende maanden het voltallige sprintersgilde meermaals te snel af geweest, ‘good old’ Olaf Ludwig heeft toegeslagen in semiklassieker Veenendaal-Veenendaal en daarnaast heeft de Duitse ploeg met Udo Bölts en Volodymyr Poelnikov twee renners in haar gelederen die een jaar eerder in de top 10 van het eindklassement zijn gefinisht. Telekom behoort zelfs tot de tien beste ploegen in de eerste helft van het wielerseizoen 1995.
Leblanc hoort het relaas van Godefroot aan, bladert in een stapel papieren en wijst de Belg er op dat zijn renners in de maanden mei en juni minder gepresteerd hebben dan in de periode ervoor. ‘Sparen voor de Tour’, is het weerwoord van de ploegleider. Nadat hij aandachtig heeft geluisterd, krijgt Leblanc ineens een triomfantelijke blik in zijn ogen. Het voorstel dat hij doet klinkt Godefroot niet echt als muziek in de oren.
Alsof je op een platenbeurs die ene elpee tegen komt die je al zo lang zoekt. Hij ligt er, is te koop, maar er zitten een paar flinke krassen op. En toch neem je ‘m mee, anders heb je niets. Een compromis dus. Het is precies hetgeen Leblanc voorspiegelt. Telekom mag starten, maar onder één voorwaarde. Er moet een gezamenlijke ploeg worden geformeerd met een ander team dat was afgevallen, het Italiaanse ZG-Mobili.
Gelaten neemt Godefroot het voorstel van de Tourdirecteur aan. Hij wil per se naar Frankrijk, zijn hoofdsponsor verwacht immers niet anders. Met een ferme handdruk wordt de deal bezegeld. Telekom mag zes renners naar de Tour afvaardigen, in plaats van de gebruikelijke negen. De gemankeerde ploeg zal worden aangevuld met een drietal van ZG-Mobili. Tot opluchting van Leblanc stemt het Italiaanse meubelbedrijf in met het voorstel van een tijdelijke fusie.
Tijdens de ploegenpresentatie in Saint-Brieuc ziet het er wat ongemakkelijk uit en ook in de ploegentijdrit, een paar dagen later, is het een enigszins kolderiek gezicht. Zes renners in het magenta-witte tricot van Telekom en drie in de bonte kleuren van ZG-Mobili. Van enige coöperatie tussen de beide teams is nauwelijks sprake. Natuurlijk heeft Godefroot het wel voorgesteld aan zijn Italiaanse collega Gianni Savio, maar die ziet niets in het plan om zijn eigen sprinters Andrea Ferrigato en Stefano Colagè deel te laten uitmaken van de sprinttrein voor Zabel.
De Duitser toont meteen in de eerste Tourweek aan dat hij ook zonder volwaardige lead-out een massale aankomst naar zijn hand kan zetten en bezorgt zichzelf het ultieme cadeau op zijn 25ste verjaardag. Na voorbereidend werk van wegkapitein Ludwig kiest Zabel instinctief het juiste wiel, dat van Djamolidin Abdoezjaparov. Als een roofdier dat na een kort moment van wachten precies op het juiste moment zijn aanval inzet, verschalkt Zabel de Oezbeek.
Met beide armen in de lucht passeert hij de finish en bewijst het gelijk van Godefroot. Telekom had natuurlijk met een volwaardige ploeg in de Tour moeten zijn. Of bewijst hij juist het gelijk van Leblanc door aan te tonen dat een fusieploeg niet bij voorbaat kansloos is?! Dertien dagen later slaat Zabel nogmaals toe. In de zeventiende rit, tussen Pau en Bordeaux, is de Duitser het hele peloton opnieuw de baas. Met twee klinkende sprintzeges zet Erik Zabel zijn ploeg op de kaart. In de jaren die volgen zal Leblanc geen seconde twijfelen om Telekom een Tourinvitatie te sturen. Voor een volwaardig team van negen renners, welteverstaan.