Foto By Joop van Bilsen for Anefo - Nationaal Archief, CC BY-SA 3.0 nl
Verjaardagskalender 8 januari: Bernardo Ruiz (1925)
Een ieder die beweert dat topsport ongezond is en niet bijdraagt aan een langere levensverwachting heeft niet gehoord van Bernardo Ruiz. Vooruit, het allerlaatste nieuws uit Spanje heeft de burelen van Het Is Koers! nog niet bereikt, maar laten we er voor het gemak van uitgaan dat Bernardo vanochtend gewoon zijn beide ogen heeft geopend, om na een aangename nachtrust aan een nieuwe dag te beginnen. Om precies te zijn, de 36.525ste dag uit zijn leven. Bernardo blaast vandaag namelijk honderd (!) kaarsjes uit. Het zal hem vermoedelijk meer zuurstof kosten dan zijn gehele rennerscarrière bij elkaar. En die was niet gering. Een slordige veertien jaar van die honderd, van kort na de Tweede Wereldoorlog tot ergens aan het einde van de jaren ’50, maakte Bernardo deel uit van het profpeloton.
Ruiz streed in de Tour tegen Fausto Coppi en Stan Ockers. Renners die de jaren ’60 niet eens zouden meemaken (nou ja, Coppi nog precies iets meer dan een enkel etmaal) en die alleen bekend zijn van grijzige of vergeelde foto’s. In de Vuelta reed Bernardo nog tegen Jan Lambrichs; in 1939 de allereerste Nederlander die in de top 10 van de Tour zou weten te finishen. Zelf kon de nu 100-jarige Spanjaard er ook wat van. Al vier jaar voordat hij in de Ronde van Frankrijk van 1952 achter Coppi en Ockers als derde zou aantikken in Parijs, won Ruiz de Vuelta. Het maakt hem de oudste nog levende winnaar van een grote ronde.
Daarnaast had Ruiz ruim zestig jaar lang een curieus record op zijn naam staan. Dat van de renner die de meeste grote rondes op rij reed. Tussen 1954 en 1958 reed Bernardo braaf elk jaar de Vuelta, Giro en Tour. Uiteraard voltooide hij ze allemaal. Een 100-jarige is immers geen opgever. Liefst twaalf reed hij er achter elkaar. Vier jaar lang Vuelta-Giro-Tour, in die volgorde dan nog. Telkens opnieuw. In een tijd dat renners, materiaal en begeleiding lang niet zo goed waren toegerust als nu. Keihard zadel. Wegen regelmatig in slechte staat. Elke nacht een ander smoezelig hotel. Een bed dat nooit echt lekker ligt. Weer die eindeloze bergen. Barre weersomstandigheden. Als je dat moeiteloos weet te verteren is honderd jaar oud worden een peulenschil. Had het aan Bernardo gelegen, dan had hij zelfs nog een paar grote rondes meer gereden, ware het niet dat de Vuelta aan het begin van de jaren ’50 enkele keren niet georganiseerd wordt en pas vanaf 1955 weer op de wielerkalender prijkt. Het record van Bernardo werd pas een kleine tien jaar geleden uit de boeken gefietst. De Australiër Adam Hansen leek lange tijd überhaupt nooit meer forfait te geven in een Vuelta, Giro of Tour, maar rondde in 2018 dan toch af op een totaal van liefst twintig grote rondes op rij. Bernardo Ruiz vond het prima. Hij was al bezig met een nieuw levensdoel, dat hij vandaag behaalt.
Foto By Joop van Bilsen for Anefo - Nationaal Archief, CC BY-SA 3.0 nl