De winnaar van Peking

Intussen rijdt in Peking een Astanaloos peloton vegetarische renners verplicht haar rondjes. De asgrijze adem van de stad rolt zich als een deken uit over de streek en belemmert een vrije doorgang naar de hemel. De onzichtbare luchtdeeltjes doet de renners naar adem snakken, nog voordat een noemenswaardige heuvel zich heeft aangediend. In de buik van het peloton bevindt zich het restant van een lang wielerseizoen. Alle winnaars zijn inmiddels op vakantie; zij permitteren zich absentie. De drager van de nieuwe regenboogtrui – op Lombardije na is het WK feitelijk de afsluiter van het seizoen – is reeds bekend. Toch zal er ook vandaag een winnaar zijn.

Er is altijd een winnaar. En als nummer een zich niet aan de dan geldende regels heeft gehouden, dan is nummer twee de winnaar. Men is nog nooit bij nummer 190 uit het peloton uitgekomen, dus dat zit wel goed. Om als alternatieve winnaar aangewezen te worden, terwijl je dezelfde wielerregels als de eerste omarmt, doet niet terzake. Met het voortschrijden der tijd zal altijd de juiste winnaar aangewezen worden. Er zijn renners die behaalde resultaten niet wensen door te schuiven.

Zo overviel het winnaarschap ook Andy Sleck. Hij werd achteraf uitgeroepen tot winnaar van de koers der koersen, de ronde van Frankrijk. De honneurs van het winnaarschap bezorgden hem echter dusdanig knikkende knieën, dat de bergen te steil werden. Het voordeel was dat er geen risico meer was op winnen voor een rasklimmer. Een sporter zonder winstoogmerk verliest daarmee zijn ziel. Er zijn in zo’n geval twee scenario’s: of men stopt en wordt postbode, of men schuift de verantwoordelijkheid van het winnaarschap door naar de volgende op de uitslagenlijst. Als postbode mag je na je pensioen misschien hopen op een verdwaalde journalist, als je doorschuift moet je gedwongen twee jaar lang dagelijks biechten in het openbaar. In het laatste geval geniet een katholieke (liefst Spaanse, of Italiaanse) opvoeding de voorkeur om zich weer aanvaard te voelen. Andy komt uit het protestantse Luxemburg en kijkt inmiddels uit naar een baan bij de post.

De regel van de winnaar volgt ongeveer dezelfde logica als Newton’s natuurwetten. Soms wordt deze getart: onlangs werd de kracht van een ronddraaiend achterwiel van een gevallen Ryder Hesjedal aangezien voor iets bovennatuurlijks. Dit wekte argwaan bij een fanatieke groep ongelovigen, die het herschrijven van ongeschreven wielerwetten als kwakzalverij ziet.

Om deze groep ongelovigen niet te veel voor de kop te stoten, staat er geen vlees op het menu in Peking. Het schrikbeeld van de UCI is dat een renner nog meer ‘zero, zero, zero’s’ als Contador moet uitspreken op een persconferentie om zijn geloofwaardigheid te benadrukken. De clenbuterol-affaire van Contador deed een te groot beroep op de geloofwaardigheid van de wielersport. Het aloude recept van het spoorzoeken naar de juiste wielerregels werd een juridische valkuil.

Enfin, het dappere voetvolk van het wielerpeloton, dat taai genoeg bleek om tot het einde van het seizoen op de fiets te blijven zitten en braaf genoeg om de knechtenrol te vervullen, mag zogezegd in de ronde van Peking voor eigen kans rijden. Ook in rondes als die van Oman en Peking ontstaat braaf een kopgroep van renners die uit de greep van de sprintersploegen moeten blijven (wederom een ongeschreven wielerregel). Giant-Shimano heeft kroonprins Mezgec meegenomen en houdt het verschil met de kopgroep kunstmatig in stand.

De exponent aller knechten, Lieuwe Westra, is met zijn Astanateam gedwongen afwezig. Teamgenoten Maxim en Valentin Iglinskiy waren zich nog niet bewust van de herschreven wetten en hadden zich gehouden aan een een recept dat inmiddels verlopen bleek; epo. Met het oog op het matige zuurstofgehalte in Peking was dit niet eens zo’n gekke gedachte. Lieuwe had er de pest in dat hij nu voor niets twee weken hard had doorgetraind. Op het strand liggen is daarbij voor ijdele winnaars, niet voor noeste knechten. Overigens, er moest ook weer worden getraind voor volgend seizoen. Het zal Lieuwe niet weer overkomen dat hij in de eerste Tourweek met de ontsnapping mee moet omdat hij niet in vorm is.

Op een benauwde kamer van een middelmatig hotel in Peking wordt een renner met een schrik wakker wakker van een SMS-bericht. ‘Congratulations from the Playa, Bruder!’ Was getekend, Marcel Kittel. Met een flauwe glimlach valt Mezgec opgelucht weer in slaap. Volgend seizoen mag hij misschien als wagon van de Giant-sprinttrein naar de Tour. Hij droomt van het strand na het WK.