Het theater van de Openbare Bibliotheek in Amsterdam bevindt zich op de zevende verdieping. Volgens de dame bij de ingang kunnen we de lift of de roltrap nemen. Na de laatste roltrap moeten we dan alleen nog een normale trap nemen en achter het restaurant bevindt zich het theater.

We nemen de roltrap. Bij iedere verdieping denk ik aan de haarspeldbochten van een Alpencol. Dekker was, of beter, is nog steeds een klimmer. Vandaag presenteert hij zijn boek Schoon genoeg, en de documentaire Niemand kent mij.

Thomas Dekker

Thomas Dekker

Zesentwintig is hij nu, nog jong genoeg voor een comeback. Op het podium van het theater staan twee fietsen tegen elkaar, eroverheen hangt een wielershirtje van zijn privésponsor Math Salden. Schuchter stapt Thomas het podium op waar hij geïnterviewd wordt door Danny Nelissen. Ongemakkelijk kijkt hij naar de grond. Zijn armen over elkaar en zijn hoofd gaat deels schuil achter zijn nog steeds lange haren.
Ik zal niet beweren dat ik hem ken of ooit zal leren kennen maar Thomas lijkt niet van dit podium te houden. Het eerste exemplaar van zijn boek geeft hij aan zijn vader. Zijn vader die duizenden kilometers op de brommer reed om hem beter te laten fietsen. Zijn vader tegenover wie hij zich schaamde toen bekend werd dat hij doping had gebruikt. Zijn vader, die hem altijd is blijven zien als een zoon, een band die wordt benadrukt door een eenvoudige kus op zijn mond.

De schorsing van Thomas loopt een dag voor de Tour af maar een ploeg heeft hij nog niet en dus zal hij voor het vierde jaar achtereen niet aanwezig zijn in ‘La Grande Boucle.’ Na zijn schorsing vluchtte Thomas in wilde feesten op Ibiza. De pers schreef dat hij de weg kwijt was, vond hem blasé, een verwend nest, maar Thomas voelde zich vooral eenzaam. Bij gebrek aan een doel werd hij, net als Ullrich, dikker en had hij, ondanks zijn klimcapaciteiten, moeite om de weg omhoog weer te vinden.

In de documentaire zie ik Thomas, in Nederland, België en in Italië. Hij zoekt de weg terug en traint weer. Ik zoek naar zijn benen om te zien of ze geschoren zijn om zo te zien of hij diep in zijn hart altijd renner is gebleven. Ik zie hem fietsen in de bergen, testen doen bij Adrie van Diemen, koffie drinken in Italië, de koers kijken bij zijn ouders en rondrijden in zijn veelbesproken Porsche, maar zijn benen zie ik niet goed genoeg om vast te kunnen stellen dat ze zijn geschoren.

De testen vallen tegen, niet een keer haalde hij het niveau dat nodig is om een rentree te kunnen maken in het peloton. Op zijn laatste test na, waar hij voor het eerst waarden liet zien waarmee hij competitief kan zijn in het peloton. Thomas houdt echt niet van het podium. Thomas houdt van fietsen en dat is meer dan genoeg.

De documentaire Niemand kent mij van Geertjan Lassche wordt op maandag 27 juni om 20.30 uur op Nederland 3 uitgezonden en is de hele week nog online te bekijken via Holland Doc.

Niels Roelen
Laatste berichten van Niels Roelen (alles zien)