Wordt het de Giro van Edoardo Zardini, die van Gianfranco Zilioli of toch maar die van Sébastien Reichenbach? U leest het hier.
Omdat de gans ten onrechte tot 2.2 categorie gedegradeerde Szlakiem Grodow Piastowskich alwaar Mateusz Taciak de zegeruiker zal grijpen voor Kamil Gradek en Silvio Herklotz morgen van start gaat en één dag overlapt met de Giro d’Italia, zal Davide Rebellin niet te bewonderen zijn in Italië maar wel in Polen. Een mens zou zich kunnen afvragen wat de waarde is van een grote ronde in Italië als de beste Italiaanse renners van het moment er niet eens aan de start verschijnen.
Omdat een mens ook dit buiten beschouwing kan laten, de pijn kan verbijten en er het beste van kan maken met de renners die wel starten, zal het ook dit jaar onder wielerliefhebbers bon ton zijn om de Giro d’Italia de mooiste der grote ronden te vinden. En geheel terecht. Nu de topwielrenner Tom Boonen op zijn 34ste voor het eerst meedoet aan de Giro d’Italia, doen er geruchten de ronde dat Vive le vélo en andere Tourprogramma’s vervroegd worden naar mei. Daar dit slechts geruchten zijn, zal in deze voorbeschouwing de naam van Tom Boonen slechts incidenteel vallen, maar dat is louter om de grote massa hierheen te lokken.
Klassement
Door de afwezigheid van Rebellin is het niet zeker dat er een Italiaan de Giro gaat winnen. Gelukkig is er nog Fabio Aru, de wonderboy van het hedendaagse Italiaanse wielrennen. Hij kampt alleen met allerlei vervelende kwaaltjes. In zijn voorbereiding verloor hij vijf kilogram ten gevolge van dysenterie. Een ziekte waar Froome zelfs nog nooit in behandeling voor is geweest. U leest het goed: een Italiaanse topwielrenner kampt voor de tweede keer in zijn leven met een ziektebeeld dat men eerder zou associëren met de Tachtigjarige Oorlog dan met lieden die een overgemedicaliseerde sport beoefenen. Hoe groot is de kans dat een Italiaanse topwielrenner in twee jaar tijd twee keer dysenterie krijgt? Ik kijk nu al uit naar het colloquium van de UCI geheel gewijd aan de effecten van dysenterie op iemands bloedwaarden. Het bewijst in ieder geval dat Aru een renner is die perfect zou gedijen in de jaren 1990. Van de zeventiende eeuw.
Dat zal niet beletten dat Aru de topfavoriet is voor de eindzege, al had hij misschien beter zijn been gebroken. Bovendien rijdt hij voor de juiste ploeg. Cru gesteld zijn de meest succesvolle Italiaanse wielrenners die kunnen klimmen de jongste jaren ofwel rijdende voor Astana, ofwel Rebellin hetend ofwel betrokken in onfrisse affaires. U kan zelf wel een grapje bedenken. En ook dat klopt niet helemaal. De tweede Italiaan die het Giropodium mag ambiëren is Domenico Pozzovivo, hij rijdt voor AG2R en wat kon hij eraan doen dat hij ooit het shirt droeg van Zoccorinese-Vellutex, een ploeg van beloften die rond de eeuwwisseling alles kapot reed met onder meer dank aan Santo Anza, Lorenzo Bernucci, Volodymyr Bileka, Giampaolo Caruso en Yaroslav Popovych.
Aru en Pozzovivo zullen vanuit niet-Italiaanse hoek vooral concurrentie mogen verwachten van Alberto Contador, Richie Porte en Rigoberto Uran. Uran laat een standvastige indruk na en lijkt klaar voor een nieuwe tweede plaats. Contador heeft nog niet de flitsen laten zien waar hij die vorig jaar op dit moment van het wielerseizoen al wel heeft laten zien. Zeker in vergelijking met Richie Porte die overal waar hij start schijnt te winnen. Met zeges in Parijs-Nice, de Ronde van Catalonië en de Ronde van Trentino (de drie laatste wedstrijden die hij reed) is hij misschien wel de man van het voorjaar. Deze Giro moet Porte aangrijpen om definitief uit de schaduw te treden van ploegmaat Froome, want in grote rondes wil het nog niet lukken: zijn toen zeer verrassende zevende plaats in de Giro van 2010, zijn eerste grote ronde ooit, blijft vooralsnog zijn beste eindklassering.
De gebruikelijke nobele onbekende die bijna pardoes de Giro wint
Elke Ronde van Italië is het ook de vraag wie er quasi vanuit het niets de topfavorieten zal bekampen. Soms heet zulk persoon Thomas De Gendt. Een andere keer Mauro Santambrogio. Dit jaar zou die Ilnur Zakarin heten, mocht hij niet te vroeg gepiekt hebben in de Ronde van Romandië. Hij verloor de afgelopen twee jaar tien kilogram, in de taal van Fabio Aru: dat is twee keer dysenterie krijgen. Nu weet een mens van ARD-documentaires dat Russische instanties in het geval van Russen al eens een oogje dichtknijpen wat doping betreft. Niet zo bij Ilnur Zakarin, die met twee landgenoten in 2009, Zakarin was toen 19, voor twee jaar aan de kant werd gezet.
Einde carrière? Geenszins. Vorig jaar won hij enkele rondjes in Rusland en Azerbeidzjan, wat hem een contract opleverde bij Katusha. Door zijn voorgeschiedenis zou je kunnen denken dat wielerploegen anno 2015 niet happig zijn om zulke renners in te lijven, maar in de Ronde van het Baskenland begin april bedankte Zakarin al voor het vertrouwen door even snel te klimmen als Rodriguez en Quintana. En afgelopen week won hij gewoon de Ronde van Romandië. Duidelijk een gevalletje van te vroeg pieken. Zakarin zal noch de Giro winnen, noch top 5 rijden, daarvoor is hij te enthousiast boven de radar gekropen. Evgeni Petrov en Vladimir Karpets deden ook nooit beter dan een zevende plaats in de Giro.
Omdat Zakarin al te mainstream is geworden, u hier een verrassendere naam verwacht dan een Rus die de Ronde van Romandië domineerde en Porte dit jaar al te vaak heeft gewonnen om nog optimaal te presteren in de Giro heet het compromis Sebastian Henao, het neefje van Sergio Luis en ook rijdend voor Team Sky. Nog maar 21, maar de sensatie van komende Giro. In de Ronde van Trentino hield hij zich gedeisd, omdat hij na de Ronde van Langkawi waarin ie derde werd meer dan een maand niet meer had gekoerst. Hoe won Quintana vorig jaar de Giro? Door meer dan een maand niet te koersen.
Smaakmakers en rittenkapers
Wie rittenkapers zegt, zegt in de eerste plaats sprinters. In een Giro zijn er traditioneel weinig geheel vlakke etappes. Zo ook dit jaar in de eerste week, die een feest belooft te worden voor Michael Matthews. Concurrentie zal hij krijgen van André Greipel en Juan José Lobato die in februari nog Degenkolb belachelijk maakte, maar nadien wat wegkwijnde. Daarnaast zijn er ook nog Luka Mezgec en een rist Italiaanse subtoppers die om ter meeste ereplaatsen gaan verzamelen: Giacomo Nizzolo, Sacha Modolo, Elia Viviani, Nicola Ruffoni, Manuel Belletti, Matteo Pelucchi en Roberto Ferrari.
Om de intussen in groten getale opgekomen volksmassa te behagen enkele eerlijke woorden over Tom Boonen, voor wie het al zeven jaar geleden is dat hij een etappe won in een grote ronde. Het was ook tevens de laatste keer dat hij een wedstrijd buiten de Lage Landen won die in een wielerseizoen na Parijs-Roubaix wordt verreden. Boonen won in zijn leven al 98 wedstrijden, waarvan 72 die Parijs-Roubaix heten of plaatsvinden in België, Nederland of Qatar en hij won in zijn lange carrière al evenveel koersen in Italië als Greg Van Avermaet: 1. De kans dat Tom Boonen deze Giro een etappe wint is zowat even groot als dat hij tijdens diezelfde Giro een ijsvogel van een gewisse dood redt.
Met de Giro associeer je renners die je voor de rest van het jaar niet ziet. Met weemoed denkt een mens terug aan Julio Alberto Pérez Cuapio, kort daarop gevolgd door Fortunato Baliani en Freddy Gonzalez. In het huidige peloton wordt dit type renner het best belichaamd door Stefano Pirazzi, die geheel in de geest van Dave Bruylandts elk hellend stuk weg aangrijpt als aanleiding om in de aanval te trekken. Zelden lijkt het een doel te hebben behalve Renaat Schotte die Tutti Pazzi per Pirazzi door de huiskamers laat galmen. Zo’n 324 keer per uitzending. Niet zelden zal een vluchtgezel van Pirazzi een renner van Movistar zijn, veruit het meest attractieve team deze Giro.
Omdat Nairo Quintana zijn pijlen richt op de Tour waar hij Valverde aan een derde plaats moet helpen, Girokopman Beñat Intxausti geen zeven knechten nodig heeft om negende te worden en Juan José Lobato geen salonsprinter is die een trein van zes ploegmaten nodig heeft, kunnen de renners van Movistar zonder complexen hun gangen gaan: uitkijken dus naar Ion Izaguirre, Giovanni Visconti, Andrey Amador, Jesus Herrada, Dayer Quintana, Igor Anton en toekomstig winnaar van de Vuelta Ruben Fernandez. Movistar zonder de oudste Quintana en Valverde bijna hemels? U zegt het.
Boude voorspellingen
Omdat u al weet dat Sebastian Henao de Giro zal winnen, de rest van de top 5 uit Uran, Aru, Pozzovivo en Contador zal bestaan en de zevende (Zakarin) en de negende (Intxausti) ook al onthuld zijn, dient er nog een grootschalige zoekactie op poten gezet te worden voor de nummers 6, 8 en 10. Omdat Hubert Dupont zich laat verleiden door een 21ste plaats en Alexandre Geniez zich beperkt tot ritwinst kunnen alle Fransen al geschrapt worden. En vermits Mikel Nieve en Maxime Monfort hun abonnement op de respectievelijk elfde en vijftiende plaats weigeren op te zeggen, zal het Damiano Caruso zijn die tiende wordt. Bij BMC rijdt Philippe Gilbert overigens met rugnummer 51, toch gaat hij de Giro niet winnen. Net als Steven Kruijswijk niet die veertiende wordt. Het begin van het wielerseizoen van Lotto-Jumbo deed fel denken aan dat van Rabobank in 1996, toen er na het voorjaar ook duchtig geëvalueerd diende te worden. Met als verschil dat er toen in maart al koersen werden gewonnen. Nu was het wachten tot de Tour of Yorkshire. Alleen een snelle transfer van Pieter Weening lijkt Lotto-Jumbo deze Giro te kunnen redden, gelukkig is er nog George Bennett die zichzelf in de veertiende etappe op de wielerkaart zal zetten.
In sneltreinvaart een blik op de rest van het deelnemersveld. De aanwezigheid van Tom Boonen heeft als belangrijkste effect dat de rechtstreekse uitzending van de Giro niet zal moeten wijken voor die van de Ronde van België. Het is toch alweer twee en een halve week geleden dat er nog eens een Pool de Amstel Gold Race won. Dat het Poolse wielrennen haar beste dagen wel heeft gehad, uit zich ook in de prestaties van Przemysław Niemiec die een hele Giro zoekt naar een kopman. Diego Ulissi naar zijn wonderbenen van vorig jaar. En Carlos Betancur naar een McDonald’s. De beste Colombiaan na Uran en Henao wordt Darwin Atapuma op een zeventiende plaats die zo Johan Chaves Rubio nipt voor blijft, de achttiende etappe is een kolfje naar de hand van Davide Formolo wiens ploegmaat Tom-Jelte Slagter zonder het bestaan van Michael Matthews al twee etappes zou hebben gewonnen. En Roman Kreuziger wordt zesde, de meest over het hoofd geziene renner in Giropronostieken, Leopold König de meest over het hoofd geziene renner in Girovoorbeschouwingen en Jurgen Van den Broeck eindigt achtste, want de Giro is de Giro.
Vijf universele pronodilemma’s
Als bij benadering erkende pronodokter word ik vaak geconfronteerd met wielerliefhebbers die verscheurd worden door keuzes voor een wielerpronostiek waar hun reputatie op het spel staat, hierdoor slecht slapen, ondermaats presteren op hun werk, ontslagen worden, huilend naar huis fietsen, aangereden worden omdat hun zicht belemmerd wordt door tranen, in het ziekenhuis belanden, vroeger naar huis mogen dan voorzien, daar hun vrouw betrappen met de buurman, hun huwelijk op de klippen zien lopen, torenhoge alimentatie moeten betalen en alsof dat nog niet genoeg ellende is gladweg hun wielerpronostiek vergeten in te vullen.
Enfin, u snapt het wel. De gevolgen zijn niet te overzien. Omdat een pronodokter behalve bij benadering gediplomeerd ook visionair is, onthul ik vijf dilemma’s en één fundamentele wielerpronovraag waar iedere rechtgeaarde wielerliefhebber onherroepelijk zal geconfronteerd mee worden. Ik onthul niet alleen, ik geef ook antwoorden.
Sébastien Reichenbach of André Cardoso?
André Cardoso. Met André Cardoso heeft u een bijna zekere 20ste of 21ste plaats beet. Door het ontbreken van Francis De Greef dient Cardoso hiervoor alleen af te rekenen met Hubert Dupont, over wie ik al verteld heb dat hij 21ste zal worden. Sébastien Reichenbach kwam dit seizoen maar traag op gang, maar werd zowel in Luik-Bastenaken-Luik als in de Waalse Pijl 24ste, in de Waalse Pijl voor het tweede jaar op rij. Tel uit uw winst.
Stefano Pirazzi of Francesco Manuel Bongiorno?
Joker. Een hartverscheurende keuze waarvan je hoopt dat zelfs je grootste vijand ze nooit moet maken.
Petr Vakoc of Nikias Arndt?
Petr Vakoc. Nikias Arndt zal Luka Mezgec naar derde en vierde plaatsen moeten loodsen terwijl Vakoc een overgangsetappe kan uitkiezen om toe te slaan. Waarom niet de elfde rit?
Edoardo Zardini of Diego Rosa?
Edoardo Zardini. Diego Rosa kondigde zich vorig jaar aan als hype onder de invullers van wielerpronostieken, maar kon de verwachtingen niet echt inlossen. Hij geraakte aan lager wal en belandde zo bij Astana, waar hij Fabio Aru aan een eindzege zal proberen helpen. Edoardo Zardini daarentegen wordt met Johan Chaves de grootste concurrent van Stefano Pirazzi in de strijd om het bergklassement.
Egor Silin of Yuriy Trofimov?
Yuriy Trofimov. Een twaalfde plaats in het eindklassement weegt harder door dan een tweede plaats in een overgangsetappe.
Is het ethisch verwerpelijk om Ilnur Zakarin in mijn Wielerpronoploeg te zetten?
Een renner is onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Voor de geoefende wielerliefhebber helaas een dooddoener: als een 41-jarige oude knar de Vuelta wint en door dopingtests die het tegendeel zouden moeten bewijzen niet eens geklist wordt, zijn er dan wel adequate middelen om iemands schuld te bewijzen? De reden dat uw pronodokter vooralsnog evenveel vertrouwen heeft in de efficiëntie van bloedpaspoorten als in de aankooppolitiek van Katusha, dat is nog altijd meer dan het aantal ritten dat Tom Boonen deze Giro zal winnen. Daar heeft uw pronodokter geen toestanden op France 2 voor nodig die Kobe Ilsen zelfs niet zou willen presenteren. Elke wielerliefhebber voelt aan de toppen van zijn tenen aan dat de zeden weer wat losser zijn geworden. En dat de UCI voor de zoveelste keer een weerloze marionet in een poppenkast is.
De honger bij Katusha om eens een Rus te zien triomferen in plaats van altijd die Spanjaarden of Noren was blijkbaar zo groot dat het Zakarin binnenhaalde, een 25-jarige Tataar die op zijn negentiende al voor twee jaar werd geschorst voor het gebruik van doping. Hoe groot is uw winsthonger in uw wielerprono? Indien zeer groot, dan stelt u zonder door scrupules gehinderd te worden Zakarin gewoon op. En dan mag u binnen de kortste keren een telefoontje van Vjatcheslav Ekimov verwachten en dan zit u voor u het weet aan het stuur van een wagen van Katusha, Giampaolo Caruso, Ilnur Zakarin of Alexandr Kolobnev naar de overwinning schreeuwend.
Bent u meer moraalridder dan winnaar? Verafschuwt u de wielerprono à deux vitesses? Dan neemt u geen risico’s en stelt u in de plaats van Zakarin Rick Flens of Gregory Henderson op. U zal niet winnen, maar u kan altijd wel met een gerust geweten gaan slapen. Let op: wees groots in het verlies, ook als u ingelogd bent op Twitter. De kans is niet gering dat u nog wel zal winnen, in 2029 voor de groene tafel.
Dit artikel verscheen ook op Extrasport.be
- Het nieuwe wielerjaar in 40 stellingen - 22/02/2022
- Wielrennen bestaat niet - 13/05/2020
- Ooit was er wielrennen - 07/05/2020
Schitterende voorbeschouwing……, maar waar eindigt Richie Porte ???
Op de tweede rustdag geeft hij er helemaal uitgewoond de brui aan. Porte is een weekcoureur, langer dan een week is te lang voor hem.
Erg leuk om te lezen dit, echter mis ik Hesjedal een beetje in dit verhaal. Typische coureur die alleen de Giro altijd prima rijdt. Ondanks een altijd magere voorbereiding.
De renners die het best betalen, vernoem ik niet in mijn voorbeschouwing om hun kansen te doen stijgen. Vorige week een hopeloze Canadees aan de lijn gehad.