Terwijl de wielerwereld in brand staat, wacht Lance Armstrong nog even tot het brandalarm bij hem thuis in Austin afgaat. Hij ligt nog wel lekker op zijn bank. Ik heb daar verder geen problemen mee. Aan de foto te zien die hij zaterdag de wereld in slingerde, heeft hij daar een prima bank voor.

Puik werk van de fotograaf trouwens. Het vraagt erom om deze plaat eens goed te bekijken. Ik vraag mij om te beginnen af hoe lang Lance en de fotograaf (en misschien nog wel een hele crew van visagisten, masseurs plus bijbehorende catering) bezig zijn geweest met deze setting. Het zal toch een heel karwei geweest zijn om die zeven gele truien zo op te hangen dat ze allemaal in beeld zijn. De fotograaf had dan ook een goede groothoeklens nodig om Lance en zijn zeven kunstwerken op één plaatje te krijgen.

Alles staat er netjes op: een lelijke lamp, de telefoon (zou hij daarmee zijn dreigtelefoontjes hebben gepleegd?), een geurkaarsje, een urn (voor zijn verbrande verdorven ziel?), Lance zelf en bij zijn hoofdeind op een tafeltje een boek (een nieuwe herziende biografie?)

Eén detail had de crew van Lance over het hoofd gezien: het aantal kussens op de bank. Ik tel maar zes kussens. Dit moet een vergissing zijn geweest. Misschien is dit een verborgen boodschap en wil Lance hiermee alvast uit de doeken doen dat hij bij nader inzien één tourzege minder had verdiend. Welke zege van de zeven dat is, beschrijft hij ongetwijfeld uitvoerig in zijn nieuwe biografie.

Toch leuk dat Lance zijn huiskamer even aan ons wilde showen. Hoewel ik daar nog wel mijn twijfels bij durf te hebben. Wie zegt dat we echt naar zijn huiskamer zitten te kijken? . Het kan net zo goed een studio zijn met een mooi decorwandje, zoals je die ook bij Ikea ziet.

De foto op zijn twitterpagina kreeg veel reacties. Ook positieve. Het maakt Lance allemaal niet uit. Hij ligt nog wel lekker op zijn bank vergezeld door zijn zeven gele truien.

Die Lance, hij durft wel. In zijn eentje de hele wielerwereld provoceren met een fotootje.

Volgens mij had de zevenvoudig tourwinnaar gewoon iets willen zeggen als: don’t fuck with me! Maar dat komt toch niet helemaal uit de foto. Wat overblijft is een soort advertentiefoto. De donkere vlakken bieden genoeg ruimte voor pakkende reclameteksten, maar waarvoor? De sponsors van Lance zijn inmiddels ook hard bij hem weg gefietst. Ikea had Lance en ‘zijn huiskamer’ kunnen gebruiken voor een reclamecampagne, maar dan had die huiskamer vol gestaan met Billy’s (vol met in twintig talen vertaalde Lance boeken).

Deze toch wat vreemde foto kan maar voor één doeleinde bedoeld zijn: als coverfoto van Time Magazine met Lance Armstrong als ‘Person of the Year’.

 

 

Pieter van der Meer